آلودگی صوتی، عامل نزاع و درگیری

دکتر ابراهیم رضایی دوگاهه با اشاره به اینکه آلودگی صوتی، یکی از آلودگی های خطرناکی است که بشر در طول چند قرن اخیر تجربه کرده، گفت: تجربه انواع آلودگی ها یکی از پیامدهای صنعتی شدن جوامع است و ایجاد آلودگی صوتی به خصوص در قرن بیست و یکم، یکی از این موارد محسوب می شود. باید توجه داشت همه انواع آلودگی های محیطی عوارضی برای افراد به دنبال دارد که عوارض روانشناختی یکی از مهمترین آنهاست.  

وی ادامه داد: آلودگی صوتی منجر به تحریک سیستم روانی انسان ها می شود بطوریکه حساسیت افراد را افزایش و آستانه برانگیختگی آنها را کاهش می دهد. همچنین این مساله می تواند فرد را مستعد عصبانیت و بروز رفتارهای پرخاشگرانه نماید. افرادی که در طولانی مدت در معرض این آلودگی ها قرار می گیرند، ممکن است نسبت به سایرین حساس تر و زودرنج تر شده و بیشتر از دیگران در طول روز احساس بی حوصلگی و کلافگی کنند.

این متخصص روانشناسی بالینی تصریح کرد: آلودگی صوتی، مشکلات اشخاصی که دارای عارضه های زمینه ای هستند بطور مثال افراد عصبی و پرخاشگر یا افسرده و زودرنج، را تشدید می کند. وجود آلودگی صوتی در محیطی که فرد در آن قرار دارد، بستری را فراهم می کند که موجب بروز مجموعه ای از عوارض روانشناختی از جمله تندخویی و پرخاشگری در نهایت نفرت، در شخص خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه همه ما روزانه با روابط بین فردی متعددی در زندگی مواجه هستیم، اظهار داشت: برخی مواقع این روابط به خودی خود با استرس و فشار روحی همراه است؛ حال چنانچه یک متغیر استرس زای دیگری همچون آلودگی صوتی به این موارد اضافه شود، در واقع تحمل ما را برای اداره این موقعیت ها کاهش می یابد. در نتیجه آلودگی صوتی ارتباط مستقیمی با رفتارهای افرادی که در معرض آن قرار گرفته اند، دارد. بطور کلی هنگامی که ما نقشی در کنترل مستقیم متغیرهای استرس زا همچون استرس های بیرونی نداریم، تحمل موقعیتی که در آن واقعیم، برایمان دشوارتر می شود، تحمال ما کاهش یافته و به دنبال آن شرایط برای درگیری و پرخاشگری بیشتر می شود.

دکتر رضایی دوگاهه تاکید کرد: مطالعات نشان داده است، استرس های بیرونی بویژه آلودگی صوتی در قشرهای مختلف می تواند تاثیرات متفاوتی داشته باشد؛ بطوریکه در کودکان می تواند موجب کاهش توجه و مشکلات تمرکزی شده و یادگیری آنها را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین در مورد بزرگسالان ممکن است، مشکلات بین فردی آنها را تشدید کند. در هر صورت همه افراد نیاز دارند تا مدت زمانی را از محرک های آزاردهنده دور بوده و علاوه بر تجدید قوا فرصتی برای کاهش استرس و فشارهای عصبی ناشی از زندگی روزمره به خود بدهند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با بیان این مطلب که همگی ما گاهی اوقات، خواسته یا ناخواسته در شرایطی قرار می گیریم که ابزار کنترل موقعیت از دستمان خارج است، افزود: برخی مواقع، منزل مسکونی ما در محلی قرار دارد که دائم در معرض اصوات مختلف همچون عبور و مرور خودرو ها یا صدای اطراف است یا محل کار ما به نحوی است که دائم در معرض اصوات ناخوشایند قرار دارند، همه این شرایط می تواند سلامت روان ما را تحت تاثیر قرار داده و بهداشت روانی ما را کاهش می دهد. بطوریکه اکثر اوقات در این موارد شاهد درگیری ها و نزاع ها بین مردم هستیم.

وی در پایان با تاکید بر لزوم حضور مساعدتی جامعه در اجرای همه روش های ارتقای سلامت روانی، توصیه کرد: آگاه سازی و اطلاع رسانی به همه مسوولین و مردم درخصوص پیامدهای آلودگی صوتی می تواند در پیشگیری از بروز این عارضه و کنترل رفتار افرادی که در معرض این آلودگی قرار می گیرند، مفید باشد. اختصاص دادن فرصتی برای فاصله گرفتن از محیط های پر سر و صدا همچون مسافرت به دامان طبیعت و فضاهای آرام، به عنوان راهکاری اساسی بمنظور مقابله با این موضوع برای اشخاصی که زندگی پراسترس دارند، ضروری است. همچنین تعاملات و ارتباطات غیر کاری و کم استرس، تماس با اعضای خانواده و تجربه گوش کردن به موسیقی ملایم، همگی می تواند در زمینه کاهش عوارض روانشناختی آلودگی صوتی به افراد کمک کننده باشد.