ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
الف: این شرکتها برای معرفی نام تجاری خود از طریق رادیو و تلویزیون، اقدام به ساخت پیامهای بازرگانی و تیزرهای گوناگونی میکنند. اما این بار گویا درایران ماجرا برعکس شده و این صدا و سیمای ملی ایران است که برای گرفتن تبلیغ و درآمد زایی متوسل به سایتهای زرد دسته چندمی شده است.
پس از سیاست گذاری های محتواهایی نامشخص و بدون برنامه از سوی مدیران این سازمان عریض و طویل، اخیرا سفارش آگهی تبلیغاتی برای حضور در یک برنامه تلوزیونی توسط یک شخص درجه چندم از لحاظ رده بندی سازمانی از موارد قابل تامل در عملکرد صدا وسیما ست.
هفته گذشته خبری در فضای اینترنت منتشر شد مبنی بر اینکه یک برنامه تلویزیونی شبکه یک سیما تبلیغ برنامه خود را در سایتهای مخصوص آگهی اندرویدی که معمولا به خرید و فروش لوازم دست دوم خانگی و گوشی موبایل میپردازد، به منظور حضور جذب اسپانسر برنامه درج کرده است.
در این آگهی که علت درج آن «پی گیری کردن اهداف متعالی سازمان را در راستای حمایت از صنایع داخلی، کیفیت کالا و محصولات، توانمندیهای بالفعل و بالقوه موجود و همچنین تأکید مستمر بر مدیریت در عرصههای مختلف صنایع و خدمات بازرگانی در حوزههای خصوصی و دولتی» عنوان شده است، به بیان جزئیاتی از قیمت درج آگهی، برنامه ۶ دقیقهای با مجوز استفاده از نام و برند شرکت ۱۲۰ میلیون ریال، پرداخته است. یعنی آنتن شبکه سراسری رسانه ملی ثانیهای 33 هزارتومان به فروش میرسد.
فارغ از مشکلات موجود مالی در سازمان عریض و طویل صدا و سیما، وجود تفکری مبنی بر اهمیت گرفتن این نوع از آگهی ها به نسبت کیفیت آنها مورد توجه است.
آیا صدا و سیما تا این حد به خنسی خورده که باید برای جبران بودجه برنامه های تولیدی خود دست به تبلیغ در یک سایت اینترنتی لوازم خرید و فروش خانگی دست بزند و آنتن گران قیمت و البته با ارزش خود را در اختیار افرادی قرار دهد که سابقه و پیشینه آنان مشخص نیست قرار دهد؟
باید پرسید این استراتژی های تراژیک از کجا می آید؟ آیا راه بهتری از این برای گرفتن تبلیغ برای یک برنامه یک شبکه وجود نداشت؟
آیا مدیران ارشد سازمان از این رویه مطلع هستند؟ این اقدام اگر با هدایت و نظر مستقیم مسئولین صدا وسیما بوده است که جدا از بحث محتوایی که انتقادات بسیاری به آن رواست، اکنون باید برای مجموعه بازرگانی آن نیز تاسف خورد که یک فرد عادی در یک برنامه تلوزیونی خودسرانه اقدام به تبلیغ برنامه های رسانه ملی در سایت اندرودی می کند و اگر هم که مدیران مرتبط با آن از این موضوع بی اطلاع هستند که بجاست با نظارت بیشتر بر عوامل خود بیش از این به آبرو ریزی ملی ادامه ندهند.
هرچه رسانه های دلسوز داخلی اعم از روزنامه ها و سایت های خبری؛ بر لزوم شفافیت و صداقت در موارد مختلف مرتبط با صداو سیما اصرار و تاکید می ورزند اما سیاستگزاران صدا و سیما ذهن و گوششان به هیچکس بدهکار نیست و همچنان کار خودشان را میکنند گویا عقل کل جامعه ۷۵ میلیونی در شورای چند نفره ای از مدیران صدا و سیما خلاصه شده است.