یادمان باشد که...
لحظههاست که آدمی را هیچ و پوچ میکند.
لحظههاست که انسان را فرسوده و خسته از زندگانی میکند.
لحظههاست که عمر ما را به پایان میرسانند.
و لحظههاست که انسان را فریب میدهند.
بیایید از پس لحظهها بگریزیم.
به امید لحظه بعدی زندگی نکنیم.
اینگونه بیندیشیم که انگار لحظه بعدی راه ما نیست.
و از همین لحظه لذت ببریم... نه به امید لحظه بعدی
ادامه...
این چه جور خطای دیده. من که چیزی متوجه نشدم. در ادامه همین مطلب،یه توضیحی راجبه خطای دید این تصویر بده.
نقاشی خیابانیه