زورگیران اعدام شده، در وصیتنامه‌شان چه نوشتند؟

50 روز بعد از زورگیری ثبت شده توسط یک دوربین امنیتی در کوچه جمال واقع در خیابان خردمند جنوبی، «محمدعلی» 20 ساله و «علیرضا» 22 ساله اعدام شدند. این دو به همراه دو نفر موتورسوار در شعبه 15 دادگاه انقلاب محاکمه شده بودند. علیرضا معروف به چرخنگ و محمد علی تا ساعت 5 بامداد دیروز نمی‌دانستند که قرار است حکم مجازات‌شان تا ساعتی دیگر به اجرا در‌آید. آنها به گفته یکی از مقامات دادسرای امور جنایی تهران حدود ساعت 5 وقتی فهمیدند که قرار است به‌دار آویخته شوند فرصت نوشتن چند خطی به عنوان وصیتنامه یافتند. محمد علی فقط 4 خط برای خانواده‌اش نوشت و علیرضا یک صفحه و نیم. آنها در حالی تن به طناب سفید دو جرثقیل سفید و نارنجی سپردند که هیچ کدام از نعمت داشتن پدر برخوردار نبودند و دیروز صبح نیز هیچ کس از اعضای خانواده آنها به بدرقه‌شان نیامده بود. تا روز نهم دی ماه هیچ کس نمی‌دانست که متهمان ردیف اول و دوم دیروز پذیرای حکمی شدند که فقط 37 روز بعد از صدور به اجرا درآمده بود.



در وصیتنامه‌شان چه نوشتند؟

محمدعلی و علیرضا از روز پنجشنبه تا یک ساعت پیش از اجرای حکم‌شان در اختیار ماموران اداره آگاهی بودند با این حال به گفته یکی از مسوولان اجرای احکام، تا زمان آورده شدن‌شان به محل اجرای حکم که در خیابان بهشهر واقع شده بود دقایقی برای نوشتن وصیتنامه فرصت یافتند. علیرضا در وصیتنامه‌اش که آن را خطاب به دایی خود نوشته بود از او برای آنچه وی از آن با عنوان بی‌آبرویی یاد می‌کرد طلب بخشش کرد. او در ادامه وصیتنامه‌اش نوشته بود: «دایی، خانه‌مان را بفروش و با آن یک خانه دو طبقه بخر و مادر و خواهرم [...] را به آنجا ببر و با هم زندگی کنید دایی از تو می‌خواهم که سایه ات بالای سر خانواده‌ام باشد و مواظب [...] هم باشی چون او آبروی من است. وقتی [...] بزرگ شد به او بگویید هر چند برادرش اعدام شد اما او را خیلی دوست داشت. برایم نماز بخوانید و به فقیران غذا دهید. محمدعلی هم در چند خطی که در وصیتنامه‌اش نوشته بود از اطرافیان طلب بخشش کرد بود. او در وصیت نامه‌اش خطاب به مادرش نوشته بود: مادر مرا حلال کن و مواظب خودت و خواهرم باش. برایم زیاد گریه نکنید اما هرپنجشنبه به من سر بزنید. خواهرم را خیلی اذیت کردم از او می‌خواهم که مرا ببخشد. محمد علی همچنین از خانواده‌اش خواست که از شاکیان پرونده‌اش رضایت بگیرند.