آیا قطع رابطه با انگلیس منطقی است؟

 دکتر صادق زیبا کلام، استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در مطلبی تلاش نمایندگان مجلس برای قطع رابطه با انگلستان را تحلیل کرده است.

دکتر زیباکلام نوشته است : ظرف 17، 18 ماه گذشته و دقیق­تر گفته باشیم از پشت حوادث بعد از اعلام نتایج انتخابات 22 خرداد 1389، حرکت قطع روابط دیپلماتیک با انگلستان در دستور کار این نمایندگان قرار گرفته است.

البته فقط این دست نمایندگان نیستند که در صدد قطع یا کاهش جدی سطح روابط دیپلماتیک با انگلستان هستند. بیرون از مجلس نیز شماری از چهره­ها و شخصیت­های جناح راست به همراه مطبوعات وابسته به دولت خواهان این حرکت می­باشند. دلیل یا دلایلی که اینان ارائه می­دهند خیلی روشن و مشخص نیست. بیشتر به نظر می­رسد کلی گویی و در بر گیرنده یک ژست سیاسی است تا حرف و استدلالی قابل فهم.

وی ادامه داده است: اتهامات علیه انگلستان و فشار بر دولت به منظور قطع یا کاهش روابط دیپلماتیک با لندن تا حدودی فروکش کرده بود که در آذر ماه یادداشت و اظهار نظر سایمون گس همچون شکستن سدی شد که بمدت چند هفته­ای از هر طرف به انگلستان شلیک شد. رفتار و عملکرد انگلستان از قرن نوزدهم به این سو مورد واکاوی قرار گرفت و رسانه­های وابسته به دولت شرح مبسوط و غم انگیزی از توطئه­ها، دسایس و خنجر از پشت زدن­های انگلستان به ملت و مردم ایران را برای چندمین بار به استحضار مردم شجاع و قهرمان ایران رسانیدند. حاجت به گفتن نیست که یادداشت سایمون گس چه موجی از خشم در "انگلیس ستیزان" جناح راست به راه انداخت.

زیباکلام درباره این حرکت اظهار کرده است : اینکه عده­ای خواهان کاهش روابط دیپلماتیک با انگلستان هستند نه موضوع تازه­ای است و نه چنین خواسته­ای برای نخستین بار است که مطرح می­شود. اما عنصر جدیدی که این بار وارد هجمه انگلیس-ستیزان شده عبارتست از تقاضا و فشار از جانب جریانات راست برای بازگرداندن دانشجویان ایرانی شاغل در انگلستان بالاخص فرزندان مسئولین. در ابتدا استدلال مسئولان این چهره­ها و شخصیت­های سیاسی آن بود که این امر تهدیدی برای امنیت ملی کشور به شمار می­رود. و در ادامه توضیح می­دادند که آنان (فرزندان شاغل به تحصیل در انگلستان) ممکن است دارای اطلاعات و اسراری باشند و به انگلیسی­ها منتقل نمایند.

ظاهراً در عصر اینترنت و ماهواره نمی­شود اطلاعات را از طریق فضا و فیبر نوری منتقل نمود و برای دادن اطلاعات به دشمن می­بایستی حضوراً به لندن رفت و در ضمن تحصیل در آن کشور آن اطلاعات را به مقامات MI6 یا MI5 انتقال داد. اما بعداً این دلیل کنار گذارده شد. و گفته شد که اصرار برای قطع ادامه تحصیل فرزندان مسئولین در انگلستان بواسطه تبعات و تهدیدات بلند مدت است.

وی در ادامه عنوان کرده است : شخصاً همه مطالب، تحلیل­ها و استدلال­هایی را که طرفداران قطع رابطه با انگلستان ظرف 17، 18 ماه گذشته مطرح کرده­اند را تعقیب کرده­ام اما هنوز نتوانسته­ام بفهمم که اولا خبط و خطای انگلستان که بواسطه آن روابط ما با آن کشور می­بایستی تقلیل پبدا کند یا اساساً قطع شود کدام بوده است؟ انگلستان و سفارت آن کشور در تهران دقیقاً کدامین دخالت­ها را در امور ایران انجام داده­اند یا مقامات سفارت در تهران مرتکب کدامین عمل یا اعمال خلاف شئونات دیپلماتیک شده­اند که می­طلبد لندن آنان را از تهران فراخواند؟ سایمون گس کدام عمل خلاف عرف دیپلوماتیک را در طی قریب به 2 سال مسولیتش در ایران مرتکب گردید که این همه مورد غضب و بی مهری اصولگرایان قرار گرفت ؟ ایا مقامات بلند پایه و دیپلمات های ما پیرامون کشورها و رژیم های دیگر بعضا با زشت ترین و بی نزاکت ترین ادبیات اظهار نظر، یا حتی بالاتر، ابراز مخالفت نمیکنند؟. ایا در خصوص همین دولت بریتانیا برخی از مسولین ما غیر دیپلماتیک ترین ادبیات را بکار نمی برند؟ آیا این دلیلی می­شود که آن کشور با ما قطع رابطه نماید یا به ما بگوید که سفیرتان را از کشور ما فرا بخوانید؟