فوتبالیست‌هایی که نویسنده شدند + عکس

 خیلی از فوتبالیست های حرفه ای آشکارا از صحبت کردن درباره برنامه های خود پس از کناره گیری از فوتبال طفره می روند و در بسیاری موارد دلیل آن را تمرکز بر مسابقات پیش رو و کسب جام عنوان می کنند. با این همه شواهد بسیاری وجود دارد که نویسندگی می تواند شغلی پر ثمردردوران بازنشستگی فوتبالیست ها و حتی در خلال دوران بازیگریشان باشد.

گزارش پدیده فوتبالیست، نویسنده منحصر به کشور و یا قاره خاصی نیست و این گزارش سعی دارد نمونه هایی ازاین بازیکنان را در اروپا، آمریکای جنوبی و آسیا معرفی نماید.

ابتدا به سراغ آلمان می رویم. کشوری که خود را "سرزمین شعرا و فلاسفه" می داند و گوته ، شیلر، برتولد برشت و هاینریک هاین را به دنیا معرفی کرده است. به نظر می رسد بازیکنان سابق فوتبال آلمان علاقه خاصی به نگارش افکار درونی و خاطرات خود دارند هرچند از نظر سبک و نوع اندکی از فاوست و رنجهای ورتر جوان پایین تر باشد! و مانند اَبَرماریو و موفقیت درونی مخاطب عام و بازار را نشانه گرفته باشد.

الیور کان از زمان خداحافظی با فوتبال حرفه ای ثابت کرده که فرد سختکوشی درراستای اعتلای ادبیات جهان بوده است. او تاکنون سه جلد کتاب قطور با نام های شماره یک،‌ من. موفقیت درونی است و جدید ترین آنها چگونه آنچه می خواهید به دست آورید را به رشته تحریر درآورده است. محور اصلی این کتابها بررسی چیزهایی است که فرد احتیاج دارد تا هیچگاه ایمان به توانایی های خود را ازدست ندهد. دروازه بان برتر جهان در سالهای 1999،‌2001 و2002 به طور قطع وجهه لازم جهت پرداختن به موضوعاتی چون انگیزه و موفقیت را دارد.

ظاهراً الهه شعر و هنر فقط بالای سر دروازه بانان آلمانی پرواز میکند و دیگر فوتبالیست های آلمانی که به جرگه نویسندگان وارد شده بازهم ازدروازه بانان هستند. کتاب در زمین بودن دیوانگی است نوشته ینس لمان و وقت استراحت نوشته اولی اشتاین دروازه بان سابق هامبورگ از این دست هستند.

           

ماریو باسلر هافبک تیم ملی آلمان هم کتابی به نام  اَبَرماریو نوشته که در آن وقایع مهم دوران بازیگری خود را بیان کرده است.

فوتبال در انگلستان به صورت سنتی الهام بخش ادبیاتی است که پدید آورندگان آن رده های مختلفی فوتبال حرفه ای را تشکیل می دهند. کاپیتان سابق منچستریونایتد و سرمربی فعلی ساندرلند استیو بروس نویسنده سه رمان به نامهای مهاجم!، مدافع پوششی! و مدافع! است.

 مهاجم! داستان استیو بارنز بازیکن سابق و مربی فعلی است که ناخواسته  متهم اصلی پرونده قتل بازیکن تیم خیالی لدرزفورد تاون می شود. رجی شارپ از مقامات انتشارات پاراگون، ناشر مهاجم، در این خصوص میگوید: " استیو مانند ساموئل بکت یا تی اس الیوت نیست اما کتابش بسیار خواندنی است."

در سوی دیگر کانال ، فرانسوی ها به آشپزی و مُد شهرت بیشتری دارند تا میزبانی فوتبالیستهای حرفه ای دست به قلم. لیلیان تورام، برترین بازیکن فرانسه در سال 1997، درزمانی که هنوز بازیکن بود به شدت با تبعیض نژادی مبارزه می کرد وپس ازکناره گیری از فوتبال حرفه ای در سال 2008 بنیاد "لیلیان تورام-آموزش علیه نژادپرستی" را پایه گذاری کرد. ستاره های سیاه من عنوان کتابی است که تورام در آن به رکورد 142 بازی درلباس تیم ملی فرانسه پرداخته و زندگی شخصیت های سیاه پوست ازلوسی اسکلت نخستین انسان گونه تا باراک اوباما را بررسی می کند.

انگیزه ورود به ادبیات تنها منحصر به فوتبالیستهای اروپایی نمی شود. خوان پابلو سورین آرژانتینی به نبوغ در فوتبال شهرت دارد. نخستین باری که او به تیم ملی بزرگسالان آرژانتین فرا خوانده شد با اتوبوس به کمپ تمرین رفت تا بتواند کتابی را که مشغول خواندن آن بود به پایان برد.

سال 2005 سورین کتاب پسران بزرگ را با هدف جمع آوری پول برای ساخت بیمارستان، مدرسه و بهبود وضعیت زندگی مردم در دو منطقه محروم آرژانتین نوشته و منتشر کرد. سورین موفق شده گروهی از مولفین اسپانیایی زبان را نیز با خود همراه کند.

در آن سوی کره زمین و در چین سون ون (Sun Wen) که از سوی فیفا بهترین بانوی فوتبالیست قرن لقب گرفته مشهورترین نویسنده دنیای فوتبال محسوب می شود. پس از پایان دوران بازیگری ون به روزنامه عصر شهر محل تولدش یعنی شانگهای پیوست و درمقام گزارشگر تمام وقت مشغول به کار شد.