ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
تحقیقات جدید نشان داده که گیبونها مانند انسانها از لهجه منطقهای برخوردارند که تقسیمات شمالی و جنوبی واضحترین این لهجهها هستند.
گیبونها که مانند میمونها نزدیکترین خویشاوندان به انسان هستند برای گفتوگو با یکدیگر آواز میخوانند و از آواز برای تعیین قلمرو جفتیابی استفاده میکنند.
زوجها برای تقویت پیوند خود همچنین به صورت دونفره آواز میخوانند.
دانشمندان با بررسی و تحلیل آواز پستانداران در جنگلهای حارهای آسیایی در چین، کامبوج و ویتنام دریافتند که این آوازها نه تنها در گیبونهای مختلف بلکه حتی بسته به نواحی گوناگون با هم تفاوت دارند.
یک تیم از دانشمندان به بررسی بیش از 400 نمونه از آواز گیبونهای کاکلدار شامل 92 آواز دونفره پرداخته و با استفاده از 53 پارامتر صوتی آنها را تحلیل کردند.
محققان در پی تحقیقات خود اعلام کردند که این آوازها نه تنها نشانگر تفاوتهای منطقهای در «لهجهها» بوده بلکه میتواند نمایانگر گذشته مهاجرتی آنها باشد.
دیانای گیبونهای کامبوج، لائوس و ویتنام بسیار شبیه هم بوده و اگرچه دانشمندان در بررسیهای خود متوجه چهار الگوی متمایز آهنگ شدند، این میمونها در حقیقت از یک منطقه بودند.
اما دو نمونه از شمال ویتنام و چین از لهجههای مختلف برخوردار بوده و از خویشاوندان جنوبی خود متمایز بودند.
بر اساس تحقیقات محققان احتمالا گیبونها از شمال به جنوب مهاجرت کردهاند.