حیوانات با مغز کوچک هم رفتار هوشمند دارند

حیوانات با مغز کوچک هم رفتار هوشمند دارند

دانشمندان دانشگاه Queen mary لندن می‌گویند: حشرات بسیار کوچک می‌توانند به اندازه حیوانات بزرگ‌تر باهوش باشند، حتی اگر مغز بسیار کوچکی به اندازه سرسنجاق داشته باشند. لزوما هر حیوان با مغز بزرگ‌تر دارای هوش بیشتری نیست.

محققان بارها نشان داده‌اند که چگونه حشرات می‌توانند قابلیت‌های رفتار هوشمندانه داشته باشند. این در حالی است که تصور قبلی بر این بود که این رفتار مختص حیوانات بزرگ‌تر است. به عنوان مثال زنبور عسل قادر به شمارش و طبقه‌بندی اشیای شبیه به هم مانند صورت انسان‌هاست و می‌تواند بین آنها تفاوت قائل شود. همچنین بین اشیای متقارن و نامتقارن فرق بگذارد. می‌دانیم که اندازه بدن یکی از بهترین راه‌ها برای پیشگویی اندازه مغز جانوران است اگرچه برخلاف تصور عمومی نمی‌توان گفت که براساس اندازه مغز بتوان ظرفیت رفتار هوشمندانه را پیشگویی کرد.

تفاوت در اندازه مغز جانوران بسیار زیاد است. مغز وال می‌تواند تا 9 کیلوگرم وزن داشته باشد و دارای بیش از 200 میلیون سلول عصبی باشد. مغز انسان بین 25/1 تا 45/1 کیلو متغیر است و حدود 85 میلیون سلول عصبی دارد. مغز زنبور عسل تنها یک میلی‌گرم وزن داشته و کمتر از یک میلیون سلول عصبی دارد. از آنجا که افزایش اندازه مغز اثراتی بر قابلیت‌های رفتار هوشمند دارد، اما تفاوت اندازه معمولا در نواحی خاصی از مغز جانوران است که به شکل یک حس قوی در شنوایی، بویایی، قدرت دید یا انجام یک حرکت دقیق نمود پیدا می‌کند

محققان معتقدند حیوانات بزرگ‌تر نیاز به مغز بزرگ‌تری دارند، چرا که اجزای بیشتری در بدن آنها باید کنترل شود. به‌عنوان مثال آنها باید عضلات بزرگ‌‌تری را حرکت دهند و بنابراین نیاز به عصب‌های بیشتر و بزرگ‌تری دارند.

در مغز‌های بزرگ معمولا پیچیدگی بیشتری دیده نمی‌شود. فقط یک تکرار بی‌پایان از مدارات عصبی مشابه دیده می‌شود.

این موضوع باعث افزایش نسبت جزئیات یا به خاطر سپردن تصاویر و صداها می‌شود و هیچ‌گونه پیچیدگی را به آن اضافه نمی‌کند. در یک قیاس کامپیوتری این‌گونه است که مغز بزرگ‌تر شبیه یک هارددیسک بزرگ‌تر است که این هارددیسک لزوما باعث پردازش بهتر فرآیندها نمی‌شود.

این به آن معناست که تفکر پیشرفته واقعا توسط نرون‌های محدودی انجام می‌شود. مدل‌سازی کامپیوتری نشان می‌دهد که حتی هوشیاری توسط مدارهای عصبی بسیار کوچک‌ قابل تولید است که به لحاظ تئوری می‌توان آنها را درمغز یک حشره جای داد.

این مدل‌ها نشان می‌دهد که عمل شمارش با وجود چند صد سلول عصبی قابل انجام است و فقط چند هزار سلول عصبی برای ایجاد آگاهی و هوشیاری کافی به نظر می‌رسد.