حتی جنگل‌های گرم‌سیری هم نمی‌توانند گرمایش جهانی را مهار کنند

 زنگ‌ها برای گرمایش جهانی به صدا درآمده‌اند، اما بسیاری از ما هنوز به نقش طبیعت و مخصوصا جنگل‌ها در حفظ مجدد تعادل امیدواریم. اما تحقیقات جدید دانشمندان از تاثیر ضعیفتر جنگل‌های بارانی حکایت دارد.

 در سال‌های اخیر روی حفظ جنگل‌های بارانی و مناطق حفاظت‌شده زمین برای کاهش روند گرمایش جهانی تأکید بسیاری شده است. اما به نظر می‌رسد تحقیقات اولیه که باعث این رویکرده جهانی شده‌اند با واقعیت تفاوت فاحشی دارند و باید کمتر از قبل روی جذب گاز دی‌اکسید‌کربن توسط این مناطق حساب باز کنیم.

حفظ این مناطق یکی از معدود موارد توافق‌شده در اجلاس نه‌چندان موفق کپنهاک است که در آخرین روزهای آذرماه گذشته برگزار شده است. محققان حدود 13 کشور روی این الگو کار کرده‌اند و تصمیم جهانی برای کمک مالی به کشورهای گرمسیری در جهت حفظ این مناطق گرفته شده است. به همین دلیل نتایج از لحاظ اقتصادی نیز برای بسیاری از کشورهای جهان حائز اهمیت است.

به گزارش نیوساینتیست، محققان انستیتو علوم کارنگی در استنفورد، کالیفرنیا از تکنیک‌های گوناگونی مانند نقشه‌برداری ماهواره‌اى یا کاوش‌های لیزری در جنگل‌های بارانی پرو همراه با نتایج اعلام‌شده توسط ایستگاه‌های زمینی محلی استفاده کرده‌اند تا میزان تقریبی جذب کربن توسط این جنگل‌ها را تخمین بزنند. نتایج به دست‌آمده با پیش‌بینی‌های اعلام‌شده در مورد جنگل‌های به ظاهر مشابه تفاوت فاحشی دارد.

گروه چندملیتی تغییرات آب‌و‌هوایی رقم جذب کربن توسط 43هزار کیلومتر‌مربع جنگل‌های زمین را حدود 587میلیون تن کربن تخمین‌زده، اما اگر نرخ جذب کربن به ازای هر کیلومترمربع را که توسط محققان انستیتیو کارنگی به دست‌آمده استفاده کنیم، این عدد به رقم 395میلیون تن کاهش پیدا می‌کند که چیزی حدود 30درصد کمتر از رقم پیش‌بینی شده است.

فکر می‌کنید این تفاوت 30درصدی از کجا ناشی می‌شود؟ مطابق اعلام نظر محققان بخشی از آن به نوع درختان تشکیل‌دهنده جنگل و وضعیت زمین‌شناختی منطقه برمی‌گردد. به عنوان مثال در منطقه‌ای که سنگ‌ها و صخره‌ها جوانتر هستند، جنگل و خاک کربن بیشتری جذب می کنند.

از سوی دیگر مطالعات نشان می‌دهند قطع درختان، کشاورزی، استخراج معادن یا توسعه جاده‌ها در مناطق جنگلی حتی زمانی که هنوز جنگل سرپا است، به شکل قابل‌توجهی آزاد‌شدن گاز کربن را افزایش خواهد داد. از میان‌بردن مناطق جنگلی به این شکل می‌تواند تا 50درصد ارقام قبلی را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما همین تحقیق جذب کربن توسط طبیعتی که به بازسازی مجدد در مناطق رها‌شده روآورده را نیز نشان می‌دهد.

با در نظر گرفتن تمامی این نتایج باز هم نمی‌شود مناطق جنگلی گسترده را نادیده گرفت در حال‌حاضر این مناطق دارند حدود 15درصد از گاز دی‌اکسید‌کربن جهان را تولید می‌کنند اما باید برای حفاظت بهتر از آنها اعداد و ارقام اعلام‌شده همگی مورد بازبینی قرار گیرند و تصحیح شوند.