چشمه باشیم

استاد شاگردان را به یک گردش تفریحی به کوهستان برده بود .

 بعد از یک پیاده روی طولانی همه  خسته و تشنه در کنار

 چشمه ای نشستند و تصمیم گرفتند استراحت کنند. 

استاد به هر یک از آن ها لیوانی آب داد و از آن ها خواست

 قبل از نوشیدن آب یک مشت نمک درون لیوان بریزند .

 شاگردان هم همین کار را کردند ولی هیچ یک نتوانستند آب

را بنوشند چون خیلی شور بود.

بعد استاد مشتی نمک را داخل چشمه ریخت و از

 آن ها خواست از آب چشمه بنوشند و همه

از آب گوارای چیمه نوشیدند. استاد پرسید آیا آب چشمه هم شور بود؟

 و همه گفتند : نه، آب بسیار خوش طعمی بود.

استاد گفت :

رنج هایی که در این دنیا برای شما در نظر گرفته شده است

 نیز همین مشت نمک است نه کمتر و نه بیشتر .

این بستگی به شما دارد که لیوان آب باشید یا چشمه که بتوانید

 رنج ها را درخود حل کنید . پس سعی کنید چشمه باشید تا بر رنج ها فائق آیید.