نا امید نشو

روزی به خدا شکایت کردم که چرا پیشرفت نمی کنم ؟ دیگر امیدی ندارم .

خداوند پاسخ داد :آیا درخت بامبو و سرخس را دیده ای ؟

گفتم : بله دیده ام

خدا گفت : هنگامی که درخت بامبو و سرخس را آفریدم به خوبی از آنها مراقبت کردم.

سرخس خیلی زود سر از خاک برآورد و همه زمین را گرفت، اما بامبو رشد نکرد .

من از او قطع امید نکردم.

در دومین سال سرخسها بیشتر رشد کردند ، اما باز هم از بامبو ها خبری نبود.

سال های سوم و چهارم هم گذشت ، اما بامبوها رشد نکردند.

در سال پنجم جوانه کوچکی از بامبو نمایان شد و در عرض شش ماه ارتفاعش از سرخس بالاتر رفت،

آری در این مدت بامبو داشت ریشه هایش را قوی میکرد.

آیا میدانی در تمام این سالها که تو درگیر مبارزه با سختیها و مشکلات بودی در حقیقت ریشه هایت را مستحکم می ساختی؟

زمان تو نیز فرا خواهد رسید و تو نیز پیشرفت خواهی کرد.

نا امید نشو!