Inception از مرزهای رؤیا عبور کرده است!

با اینکه کمتر از یک‌هفته از اکران «آغاز» می‌گذرد، مسئله رؤیا در این فیلم ذهن‌های بسیاری از درگیر کرده است. آیا می‌توان رؤیاها را دزدید یا سناریوی از پیش تعیین‌شده‌ای برای خواب به فرد دیگری القا کرد؟

روان هوپر: احتمالا این روزها در مورد علمی‌تخیلی Inception شنیده‌اید. در «آغاز» دام کاب (لئوناردو دیکاپریو) یک رباینده رؤیا و جاسوس صنعتی است که اسرار قربانیانش را در بی‌دفاع‌ترین حالت ممکن یعنی زمانی که در خواب هستند، می‌دزدد. او توانایی منحصر‌به‌فرد دیگری هم دارد که همان «آغاز» است. کاب می‌تواند زمانی که فرد در خواب است به او ایده تازه‌ای ببخشد و پس از آن شاهد اتفاقات و حتی نتایج واقعی آن باشد. «آغاز» را می‌توان یک علمی‌تخیلی پیچیده دانست اما اینکه چقدر از این داستان مبتنی بر واقعیت است، مقوله جداگانه‌ایست.

چقدر امکان دسترسی مستقیم به ذهن در زمان خواب وجود دارد؟
در «آغاز» کاب از دارویی به نام سامناسین همراه با دستگاهی موسوم به(PASIV) برای انتقال سناریوی اولیه به ذهن فرد استفاده می‌کند. با به خواب رفتن قربانی دستگاه شروع به کار خواهد کرد.

در دنیای واقعی هم دستگاهی برای خواندن ذهن افراد وجود دارد: اسکنر ام.آر.آی می‌تواند به شکل مؤثری ذهن فرد را بخواند و اطلاعات را به نرم‌افزاری اختصاصی برای بازسازی تصاویر انتقال دهد.

اما دارویی شبیه به سامناسین در واقعیت وجود ندارد اما داروهایی وجود دارند که می‌توانند به شخص بیداری مداوم بدهند یا او را به خوابی فوق‌العاده عمیق فروببرند.

آیا می‌توانیم بر خواب‌هایی که می‌بینیم کنترل داشته باشیم؟
نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم قدرت کنترل ما بر خواب‌ها به اندازه برخی از شخصیت‌های «آغاز» باشد اما ساده‌ترین راه برای داشتن رؤیایی واضح اینست که یاد بگیریم در خواب مرتب از خودمان بپرسیم: «دارم خواب می‌بینم؟». کسانی که ساعت‌ها به انجام بازی‌های ویدئویی می‌پردازند، توانایی بالایی در این زمینه دارند.

آیا رؤیاها از قوانین فیزیک تبعیت می‌کنند؟
نکته پیچیده‌ای است. در «آغاز» خطای‌دید واقعیت پیدا می‌کند یا شهری مچاله می‌شود اما هر جا به دنیای بیداری نزدیک می‌شویم تبعیت اتفاقات از قوانین دنیای ما بارزتر می‌شود. در دنیای حقیقی هم همین‌طور است.

چرا خواب می‌بینیم؟
تحقیقات تازه خواب را جزیی از فرایند پردازش اطلاعات در ذهن و حفظ حافظه می‌دانند. خواب شامل دو مرحله خواب رم (همراه با حرکات سریع چشمی) است که اغلب داستان‌وار است و احساسات فرد در آن درگیر می‌شوند. اما مرحله دیگر عمیق‌تر و اغلب شامل کنشهای متقابل اجتماعی دوستانه است. افراد افسرده اغلب خواب رم بیشتری را نسبت به سایر افراد تجربه می‌کنند.

درک ما از گذشت زمان در حین خواب‌دیدن چگونه است؟
درک فرد از زمان حین خواب‌دیدن هوشمندانه‌ترین بخش «آغاز» است. او گذشت زمان را کندتر احساس خواهد کرد و اگر خواب ببیند که دارد خواب می‌بیند باز هم زمان طولانی‌تر خواهد شد.

اما در دنیای واقعی اغلب تحقیقات انجام‌شده گذر زمان حین خواب را با گذشت زمان در دنیای حقیقی برابر می‌دانند