دانه درشت تر از این پدرخوانده‏ها، کدام نقطه دنیا وجود دارد؟

پس از برخی دستگیری‏های صورت پذیرفته دلالان و عوامل رسانه‏ای ایشان که با ممنوعیت فعالیت برخی مربیان فاسد و برخی خبرنگاران در نهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران همراه شد، علی رغم وعده‏ها استمرار برخورد با مفاسد مشهود نگشت و بره کشان لیگ برتر دهم برای مافیای نقل و انتقالات فوتبال با هفته‏های آرامی در حال سپری شدن است و علی الظاهر رویکردهای پیش گرفته شده توسط برخی نهادهای امنیتی مسئول برای برخورد با این گروه عظیم که تقریباً در تمامی حوزه‏ها اشخاصی را به انحاء مختلف با خود همراه ساخته، نه تنها به جایی نرسیده بلکه این گروه با حذف گروه‏هایی که در رسانه‎‏ها یا باشگاه‏ها اهل همراهی و همکاری نیستند، درصدد ایجاد موج برای بازسازی و حتی مشروعیت دادن به اعمال خود هستند که دقیقاً سرکشیدن میلیاردی بیت المال است.

 در هفته‏های اخیر بیش از یکصد میلیارد تومان مجموعاً توسط تیم‏های لیگ برتری با بازیکنان قرارداد بسته شده که با چندده میلیاردتومان پرداخت نقدی همراه بود و از این رقم، در بسیاری از موارد سهم دلالان و واسطه‏ها بیش از بازیکنان است، چرا که این عوامل که عمدتاً فعالیتشان با مفسده پیوند می‏خورد عادت دارند بخش اعظم حقوقی که برای خود قائل هستند، در ابتدای ثبت قرارداد دریافت کنند و مابقی در طول فصل از بازیکنان و مربیان مطالبه می‏شود و در واقع بره کشانی رقم خورده که این بار از برخوردهای پیشین نیز خبری نیست و همین امر باعث شده تا این عده با خیال راحت تر به این گونه فعالیت‏ها ادامه دهند.

با این حال از برخوردهایی که در لیگ نهم با مافیای قدرتمند نقل و انتقالات فوتبال صورت پذیرفت، خبری نیست و علی الظاهر ضریب مفاسد فوتبال ایران به عدد صفر نزدیک شده که دیگر ورود نهادهای مسئول امنیتی به این حوزه ضرورت پیدا نکرده و هرآنچه در خصوص تخلفات گسترده و واسطه گرایی و باج خواهی‏ها از بازیکنان شنیده می‏شود، نشر اکاذیب و مطالب خلاف واقع است. البته به زعم برخی عدم ورود نهادهای نظارتی اینچنینی در فصل جدید را به این معضل به واسطه جلوگیری از سوءاستفاده رسانه‏های غربی تلقی می‏شود که به این مسائل رنگ سیاسی می‏زنند.

از مهم ترین عللی که باعث می‏شود رسانه های بیگانه به سادگی بتوانند چنین برچسب‏هایی به روند برخورد با مفاسد فوتبال حرفه‏ای ایران زد، عدم وجود و تلاش برای تنظیم قوانین و سازوکارهایی جهت بریدن دستان مافیای نقل و انتقالات در این فصل بوده که متاسفانه هم خلاء قانونی در رقم خوردن این اتفاقات موثر واقع شده و هم عدم پیگیری موثر و مستمر همین قوانین ناقص موجود، باعث دامن زده شدن به بی قانونی‏ها در فصل نقل و انتقالات شد. بر همین اساس، نگارش سریع قوانین یکی از مهم ترین راهکارهایی است که باید مورد توجه قرار گیرد و کارگروهی به تدوین قوانین دقیق در این رابطه و ارائه به مجلس جهت تصویب، ابلاغ و اجرا بپردازند.

اما تا آن زمان باید چه کرد؟ آیا باید انتهای این بن بست نشست و در انتظار بازشدن درب‏های جدید قانونی برای ورود به پرونده های اینچنینی یا شکایت‏های خصوصی و دولتی بازیکنان و باشگاه‏ها مبنی بر باج خواهی مافیای فوتبال که در بسیاری از باشگاه‏ها، رسانه ها و همچنین میان بازیکنان، جای پای محکمی داشته و دارد، بود یا باید از همین مجاری محدود قانونی اقدام کرد و مقابل از دست رفتن بیت المال ایستاد؟ دانه درشت تر از این پدرخوانده‏ها که هر ساله طی چند ماه میلیاردها تومان تحصیل نامشروع می‏کنند و اتفاقی برایشان نمی‏افتد، کدام نقطه از دنیا وجود و کجا می‏توان نفوذی اینچنینی دید؟ این پرسش خوبی است که نهادهای مسئول باید پاسخی عملی به آن بدهند.

برخی پدرخوانده‏های فوتبال ایران دستگیر شده، به سرعت آزاد می‏شوند و به لطف برخی مدیران که قبلاً در برخی باشگاه‏ها همین پدرخوانده‏ها مشاورشان بوده‏اند به سفر اروپا می‏روند و پس از آن نیز دیگر خبری از برخورد با آنها و هم قطارانشان به گوش نمی‏رسد و این جسارت مافیای فوتبال ایران که اصلی ترین پشتوانه مالی اش در فصل نقل و انتقالات تامین می‏شود، را برای توسعه فعالیت‏ها و عملکرد علنی تر فراهم می‏سازد. این خروج از حالت زیرپوستی و توسعه فعالیت‏های نیمه مشهود، در عین حال که شناسایی این عده و برخورد با آنها را سهل تر می‏سازد، این نگرانی را تقویت می‏کند که این عده برای خود ماهیت و مشروعیت تعریف کنند و مافیای فوتبال برای خود پوششی درست کند که فعالیت‏های غیرقانونی اش را توجیه کند؛ کاری که مافیای ایتالیا نیز نتوانسته انجام دهد اما این عده تصور می‏کنند با نفوذشان در روزنامه‏های زرد ورزشی می‏توانند!