شادی ، سرور و لهو

دکتر یحیی یثریی- سرور، حالت خوش و لذت بخشی است که از علم و اطلاع بر اینکه یکی از هدف ها و آرزوها انجام یافته است یا انجام خواهد یافت، به انسان دست می دهد.

یکی از دانشمندان در این باره می گوید: «شادی، عبارت است از مجموع لذت ت های بدون درد.» نویسنده کتاب «انگیزش و هیجان» نیز در تعریف شادی چنین می نویسد: « شادی احساس مثبتی است که از حس رضایت مندی و پیروزی به دست می آید».

شادی همچون نفس کشیدن، عشق ورزیدن، درد کشیدن و ... از امور بدیهی، طبیعی و جزء پدیده های رایج زندگی بشر است که مفهوم آن بر انسان پوشیده نیست. شادی، همان انبساط و نشاط درونی است که همواره انسان با رسیدن به مطلوب و برآورده شدن مقصود به طور حضوری آنرا در خود احساس و درک کرده و معمولاً با تبسم، خنده و . .. همراه است. از آنجا که شادی یک نیاز طبیعی و درونی است، همیشه مطلوب بشر بوده و هست کما اینکه در آیه شریفه آمده است:

«و اذا رأوا تجارة او لهواً انفضوا الیها و ترکوک قائما....» خطاب به پیامبر اکرم(ص) می‏فرماید: هرگاه مردم، لهو و تجارتی را ببینند فوراً تو را رها کرده و بسوی آن می شتابند. تجارت همان سودی است که انسان در پی آن بوده و اغلب فعالیتهایش هم به منظور تحقق آن است. اما «لهو»، شادی و بسط است که، خداوند متعال فرمود هر گاه بزم لهوی برپا شود مردم، نماز را رها کرده و بدنبال آن می روند. آیة شریفه از اینکه انسان در پی لهو و تجارت است بعنوان یک مسئله عادی و طبیعی یاد می کند. در حالیکه ذره ای کلام خود را با لحن توبیخ یا توهین و ناسزا ـ بخلاف کلام بشری ـ همراه نساخته است.

از طرفی در ادامه آیه شریفه می‏فرمایند: «قل ما عندالله خیر من اللهو و من التجارة»؛ ای پیامبر به آنان بگو آنچه نزد خداست از آنچه که شما می شناسید و بالطبع دنبال آن می روید به مراتب بهتر و با ارزش تر می باشد و مهمترین رسالت پیامبر اکرم(ص) در همین است که به مردم، «ما عندالله» را نشان داده و همگان را در دستیابی به آن تشویق و ترغیب نماید.