چند قدم تا آزادی مطلق!

فضاپیمای "ویه جر 1" با سپری کردن 12 هزارمین روز از ماموریتش در منظومه خورشیدی به یکی از دورترین و آزادترین موجودیتها در جهان هستی تبدیل شده است.

آخرین تصوری که از "آزادی" دارید چیست؟ شاید "هر چه خواستن انجام دادن" یا "هرکجا خواستن رفتن" اولین پاسخهایی باشد که به ذهنتان برسد. اما این دو پاسخ در واقع محصور مکان و زمان اند و گرفتار مرزها و مدار سیاره زمین. در همین لحظه که این واژه ها و حروف از برابر چشمان شما عبور می کنند واقعیتی فراتر از تصور در حال وقوع است: دو فضاپیمای "ویه جر" ناسا چند قدم به خروج از مرزهای منظومه خورشیدی فاصله دارند، قلمرویی که سیاره زمین در آن جزء کوچکترین سیاره ها به شمار می رود. فضاپیمای "ویه جر 1" روز گذشته به مرحله بزرگی از ماموریت خود دست یافته و 12هزارمین روز از ماموریت خود را پشت سر گذاشت. این فضاپیما در پنجم سپتامبر سال 1977 یعنی در زمان ریاست جمهوری "جیمی کارتر" به فضا پرتاب شد و تا کنون مسافتی در حدود 14 میلیارد مایل را درنوردیده است.

فضاپیمای "ویه جر 1" با سپری کردن 12 هزارمین روز از ماموریتش در منظومه خورشیدی به یکی از دورترین و آزادترین موجودیتها در جهان هستی تبدیل شده است.

آخرین تصوری که از "آزادی" دارید چیست؟ شاید "هر چه خواستن انجام دادن" یا "هرکجا خواستن رفتن" اولین پاسخهایی باشد که به ذهنتان برسد. اما این دو پاسخ در واقع محصور مکان و زمان اند و گرفتار مرزها و مدار سیاره زمین. در همین لحظه که این واژه ها و حروف از برابر چشمان شما عبور می کنند واقعیتی فراتر از تصور در حال وقوع است: دو فضاپیمای "ویه جر" ناسا چند قدم به خروج از مرزهای منظومه خورشیدی فاصله دارند، قلمرویی که سیاره زمین در آن جزء کوچکترین سیاره ها به شمار می رود. فضاپیمای "ویه جر 1" روز گذشته به مرحله بزرگی از ماموریت خود دست یافته و 12هزارمین روز از ماموریت خود را پشت سر گذاشت. این فضاپیما در پنجم سپتامبر سال 1977 یعنی در زمان ریاست جمهوری "جیمی کارتر" به فضا پرتاب شد و تا کنون مسافتی در حدود 14 میلیارد مایل را درنوردیده است. "ویه جر 1" در سال 1979 به نزدیکترین فاصله اش یعنی فاصله 350 هزار کیلومتری از سیاره مشتری رسید و تصاویر دقیقی از قمرهای این سیاره به ثبت رساند. همچنین در سال 1980 در نزدیکی زحل دوربین این فضاپیما تصاویر و اطلاعات خیره کننده ای از حلقه مشهور زحل، اتمسفر این سیاره و قمر تیتان به ثبت رسانید. در اوایل سال 1990 بود که این فضاپیما موفق شد عکس مشهور "نقطه آبی کم رنگ" را از سیاره زمین بگیرد. در این تاریخ در حالی که فضاپیما در حال پیمودن مسیر خروجی منظومه خورشیدی بود. به دستور فضانورد "کارل سگان" دوربین خود را به عقب چرخانده و از سیاره زمین که در میان فضایی بیکران معلق بود عکس گرفت. در این تصویر زمین در فاصله 6.1 میلیارد کیلومتری از فضاپیما دیده می شود. "نقطه کم رنگ آبی" میان دو خط سپید زمینی است که در آن زندگی می کنیم در اوایل سال 2005 فاصله "ویه جر 1" از خورشید 94 بار بیشتر از فاصله زمین تا خورشید بود و طی پنج سال آینده این فضاپیما از حصار منظومه خورشیدی خارج شده و به فضای میان ستاره ای وارد خواهد شد، جایی که آزادانه به مطالعه مرزهای منظومه خورشیدی به ویژه "کمربند کویپر" خواهد پرداخت. انتظار می رود باطری های با دوام هسته ای این فضاپیما بتواند انرژی مورد نیاز آن را تا سال 2020 زمانی که "ویه جر" به فاصله 13 میلیارد مایلی از زمین رسیده است، تامین کند. بر اساس گزارش تلگراف، "ویه جر 2" در 28 ژوئن سال جاری در حالی به 12 هزارمین روز از ماموریتش دست یافت که مشاهدات خود را از اورانوس، نپتون، زحل و مشتری به پایان رسانده بود. این دو فضاپیما در حال حاضر دور افتاده ترین اجسام دست ساز بشر در جهان هستی به شمار می روند.