به گزارش آنا به نقل از Gizmodo، خزانه جهانی بذر سوالبارد (Svalbard Global Seed Vault)، پناهگاهی در جزیره سوالبارد در قطب شمال است که در ۲۶ فوریه ۲۰۰۸ به طور رسمی افتتاح شد و نخستین سفارش خود را با دریافت 100 میلیون بذر از 100 کشور آغاز کرد.
در این انبار که به خزانه بذر روز قیامت
(doomsday seed vault) هم مشهور است تا ماه مارس ۲۰۱۰ مجموعه‌ای از 500
هزار گونه دانه‌های کشاورزی گردآوری شد که در کره زمین بی‌نظیر است.
این انبار در واقع بیمه جهانی برای تضمین بقای انواع گوناگونی از محصولات
غذایی در برابر تهدیداتی مانند بیماری، آفت‌ها، خشکسالی و سایر بلایای
طبیعی و گرم شدن کره زمین محسوب می‌شود.
نمای خزانه بذر جهانی از زاویه‌ای دیگر
دمای این خزانه به منفی 18 درجه می‌رسد
انبار داخل خزانه بذر جهانی
خزانه جهانی بذر سوالبارد مجموعه منحصر
به‌فردی از گونه‌های مواد غذایی را از قبیل بادمجان، کاهو، جو، سیب‌زمینی،
ذرت، برنج، گندم، سورگوم و لوبیای چشم بلبلی محافظت می‌کند. در کنار
نگهداری گونه‌های دانه‌های کشاورزی در مقابل بلاهای طبیعی می‌توان این
حفاظت را در مقابل خطاها و آسیب‌های انسانی در یک ناحیه در امر کشاورزی نیز
گسترش داد تا از نابودی نسل یک گونه غذایی توسط این گونه خطاها در مقیاس
جهانی جلوگیری به عمل آورد.
اما دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که
این خزانه می‌تواند به غیر از بذر، مخزن چیزهای مهم دیگری مثل DNA هم باشد.
در همین راستا نیز روی مدت زمانی که این خزانه می‌تواند DNA جهانی را
نگهداری کند، بررسی کردند و متوجه شدند که این مکان، ایده‌آل‌ترین مکان
برای ذخیره‌سازی این عامل حیات است.
ذخیره‌سازی اطلاعات روی DNA
دانشمندان سال‌هاست با رمزگذاری داده روی DNA پیشرفت‌های بسیاری در این زمینه داشته‌اند. از آنجاکه DNA می‌تواند صدها هزار سال در شرایط ویژه‌ای سالم باقی بماند، می‌توان از آن برای ذخیره‌سازی داده‌های دیجیتال بهره گرفت. روش‌های معمولی ذخیره‌سازی اطلاعات همانند فلش درایو یا سی‌دی نهایتا چند سال دوام خواهند داشت.
به گفته دانشمندان، یک گرم DNA می‌تواند تمامی اطلاعات مربوط به پایگاه‌های داده گوگل، فیس‌بوک و هر شرکت فناوری دیگری را در خود ذخیره کند. اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که DNA رمزگذاری شده تا چه زمانی می‌تواند دوام داشته باشد؟
تیمی متشکل از پنج دانشمندان سوئیسی برای پاسخ به این سوال، دست به آزمایش زدند. آنها سه روش ذخیره‌سازی خشک یک نمونه متن روی DNA آزمایش کردند.
آنها کشف کردند که بقای زیستی DNAهای رمزگذاری شده به دو عامل بستگی دارد: دما و تراکم آب.
| یک گرم DNA می‌تواند تمامی اطلاعات
مربوط به پایگاه‌های داده گوگل، فیس‌بوک و هر شرکت فناوری دیگری را در خود
ذخیره کند؛ اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود، این است که DNA رمزگذاری
شده است تا چه زمانی می‌تواند دوام داشته باشد؟
|
در روش ذخیره‌سازی که در آن، مولکول‌های آب دور نگه داشته شده بودند، پوشاندن DNA در سیلیکا یا شیشه بهتر جواب داد. دانشمندان در این فرآیند از همان روشی بهره بردند که استخوان‌های فسیل شده از DNAها محافظت می‌کنند.
چرا خزانه بذر؟
دانشمندان متوجه شدند که پوشاندن DNA با سیلیکا یا شیشه، شانس بیشتری را به DNA می‌دهد که مدت بیشتری دوام پیدا کند. اما عامل دیگر یعنی دمای سرد چه؟
آنها با بررسی‌های بیشتر به این نتیجه رسیدند که DNA پوشیده شده توسط سیلیکا در دمای پایین‌تر بیشتر دوام می‌آروند. محاسبات آنها نشان داد که DNA نگهداری شده توسط این روش در دمای 9/48 درجه سلسیوس تا 2000 سال می‌تواند سالم بماند.
همین باعث شد که دانشمندان به فکر خزانه جهانی بذر سوالبارد بیفتند تا DNAها را در دمای منفی 18 درجه در این خزانه نگهداری کنند. با این حساب، DNAها تا 2 میلیون سال سالم باقی خواهند ماند.
