یادمان باشد که...
لحظههاست که آدمی را هیچ و پوچ میکند.
لحظههاست که انسان را فرسوده و خسته از زندگانی میکند.
لحظههاست که عمر ما را به پایان میرسانند.
و لحظههاست که انسان را فریب میدهند.
بیایید از پس لحظهها بگریزیم.
به امید لحظه بعدی زندگی نکنیم.
اینگونه بیندیشیم که انگار لحظه بعدی راه ما نیست.
و از همین لحظه لذت ببریم... نه به امید لحظه بعدی
ادامه...
دانش آموز اندیمشکی هنگام مانور زلزله در مدرسه در حرکتی زیبا به جای اینکه به زیر صندلی پناه ببرد.. به مرام پهلوانی پدرانش پناه برد و همکلاسی معلولش را نیز پناه داد.