
همه چیز از ۲۰۰۰ سال پیش شروع شد؛ زمانی که چینیها تصمیم گرفتند برای حفظ آبروی پیردختران ترشیده، اونا رو شوهر بدن و یا برای پدران مجردشون همسری پیدا کنند. اما تو این مسیر یه مشکل کوچیک وجود داشت و اون این بود که این دختران و پدران خوشبخت، دیگه در قید حیات نبودن و به تازگی عمرشون رو داده بودن به شما!
ولی مگه نه اینکه هر مشکلی را راه حلیست؟!
خوب، مرگ برای چینیها خیلی مسالهی غامض و بازدارندهای به حساب نمیاد و تو این مورد هم اونا این مساله رو کاملاً نادیده گرفتند و افتادند به دنبال یه همسر خوب برای متوفیان مذکور. همسری زنده و سرحال که بتونه روح درگذشتگان را بعد از مرگ آرامش ببخشد! این جریان به مرور زمان به یه سنت مذهبی چینیها تبدیل شد و تا حدود سالهای ۱۹۶۰ ادامه پیدا کرد. زمانی که با دوران انقلاب فرهنگی چین مصادف شد و این اعتقادات تا حدودی کمرنگتر شد.
اما این روزها بازار پیدا کردن یه فرد مناسب برای جناب متوفی دوباره رواج پیدا کرده و این بار گرایش، بیشتر به زن گرفتن برای مردانیست که به مجرد مردند، اما زنانی از جنس خودشان: مرده!
اما برای نیل به این هدف، پسران مسئول پیدا کردن عروس مرده برای پدرانشون باید خیلی زرنگ باشن تا بتونن با درنظر گرفتن نسبت عددی نابرابر مردان به زنان در چین، وظیفهشون رو درست به انجام برسونند. چینیها پارسال – ۲۰۰۷ – نتیجه این نابرابری رو تونستند به وضوح مشاهده کنند: قتلهای گستردهی زنان خانهدار، فاحشهها و البته اونایی که یه کم از نظر مغزی دچار مشکل بودن اونم توسط مردان روستایی چین! اینطوری راهحل این مشکل هم پیدا شد!! بر اساس گزارشی که سال گذشته تو واشنگتنپست به چاپ رسید، مردهشورهایی که مسئول حمل اجساد زنان چینی بودند، اونا رو به قیمت ۲۰۰۰ دلار از خانوادههاشون میخریدند تا به قیمت سرسامآور۵۰۰۰ دلار به خریداران اعتبار و آرامش اخروی قالب کنند!
منبع:همشهری