دایناسورها از فضا آمده‌اند؟

 

هنوز بعد از قرن‌ها از انقراض دایناسورها سوالات زیادی وجود دارد که دانشمندان در جستجوی پاسخ آنها هستند و هر روز برگی تازه از راز و رمز زندگی این جانداران ورق می‌خورد، زندگی این موجودات عظیم‌الجثه در تاریخ موجودات زنده، منحصر به فرد بوده و بررسی زوایای مختلف دوران حیات آنها برای انسان بسیار آموزنده بوده است.

 

 

از سوی دیگر پیدا کردن مبدا و منشا حیات نیز موضوعی است که دانشمندان را به آن دوران و قبل از آن می‌کشاند و باعث می‌شود تا هر از چندگاهی نظریه‌ای تازه در این مورد ارائه شود.

امروزه تحقیقات علمی جدید این احتمال را مطرح می‌کند که گونه‌هایی از دایناسورها مانند تی‌رکس و دیگر دایناسورهای غول‌پیکر باهوش که همواره نقش اصلی فیلم‌های تخیلی هالیوودی را دارا هستند، ممکن است شکل دیگری از زندگی را در سیارات دیگر جهان هستی تجربه کرده باشند، این احتمال وقتی افزایش می‌یابد که رد پای حیات در خارج از این کره خاکی قطعا به اثبات برسد.

تی‌رکس، بزرگ‌ترین درنده باستانی زمین شناخته می‌شود و او را به عنوان سلطان دایناسورها می‌شناسند. تیراناسور بزرگ‌ترین گوشتخوار تمام ادوار تاکنون بوده است و پیدا شدن چند نمونه جوان از تیراناسورها به دانشمندان این اجازه را داد که بتوانند وضعیت زندگی این موجودات را بهتر بررسی کنند.

بر این اساس دانشمندی به نام رونالد برسلو به بررسی رمز و راز حل معمای زندگی دایناسورها و یافتن منشا حیات در سیارات دیگر پرداخت که نتیجه این مطالعات در مجله انجمن شیمی آمریکا به چاپ رسید.

او بررسی کرده است که چرا واحدهای سازنده اسیدهای آمینه زمینی، قند‌ها و مواد ژنتیکی DNA و RNA به طور عمده در یک شکل و جهت حرکت می‌کنند.

این مطالعات به بررسی اجزای بیوشیمیایی سازنده اسید‌های آمینه یا همان بلوک‌های ساختمانی حیات پرداخته و تلاش می‌کند به کشف رمز و راز تشکیل آنها در اتمسفر اولیه کره زمین بپردازد.

بر اساس تحقیقات انجام شده، اگرچه نشانه‌های شیمیایی حیات می‌تواند بسیار ناشناخته و مبهم باشد اما دانشمندان امیدوارند که بتوانند بزودی به پاسخ این سوالات دست یابند که آیا اسید آمینه توسط ارگانیسم‌های زنده یا سایر فرآیند‌ها در سیارات دیگر به وجود آمده است یا نه.

براساس مطالعات انجام شده، اسیدهای آمینه از خود فعالیت‌های نوری نشان می‌دهند. به این معنی که وقتی در مقابل نور با قطبش دایروی (قطبش موجود در طبیعت که مولفه‌های ارتعاش آن عمود بر هم هستند و دامنه‌های ارتعاشات با هم برابرند) قرار می‌گیرند، گروهی صفحه نور را به سمت چپ و گروهی آن را به سمت راست می‌چرخانند.

بر همین اساس اسید‌های آمینه راست گرد یا چپ گرد هستند و به این خاصیت ایزومریسم فضایی می‌گویند. به این ترتیب کلید این معما می‌تواند در اندازه‌گیری تقارن یا ایزومریسم فضایی هر یک از اسیدهای آمینه باشد، همان‏گونه که می‌توان برای بسیاری از مولکول‏‌های موجود در طبیعت، مولکول‏‌هایی را با ترکیب شیمیایی یکسانی یافت که تصویر آیینه‌ای آنها باشند.

اما نکته جالب اینجاست که وقتی یک پروتئین طبیعی به اسید‌های آمینه تجزیه می‌شود فقط اسید‌های آمینه چپ گرد در محیط قابل مشاهده هستند، یعنی در طبیعت تنها اسید‌های آمینه چپ گرد وجود دارند. این بهم‌ریختگی تقارن همواره از سوال‌های اساسی بیوشیمی‌دانان بوده است.

بر این اساس به استثنای چند باکتری، اسیدهای آمینه در تمام اشکال زندگی روی زمین چپ گرد هستند و اما در مقابل بیشتر قندها به سمت راست گرایش دارند.

در حالی که اسید‌های آمینه‌ای که به طور مصنوعی ساخته می‌شوند دارای فراوانی هر دو شکل راست گرد و چپ گرد به یک اندازه هستند.

برسلو در مورد یکی از مهم‌ترین نظرات در مورد منشأ حیات معتقد است مولکول‌های پایه برای تشکیل حیات مثل اسید‌های آمینه توسط شهابسنگ‌ها و حدود چهار میلیارد سال پیش روی زمین سقوط کرده‌اند و منجر به ایجاد اسید آمینه‌های چپ گرد و پروتئین‌ها شده‌اند.

شواهد و یافته‌های جدید دانشمندان از کشف جالب و غیرمنتظره‌ای خبر می‌دهد که بر اساس آن جایگاه شکل‌گیری اسید‌های آمینه یا همان بلوک‌های ساختمانی حیات را می‌توان در محیط‌هایی جست که امکان آن هرگز وجود نداشت اما هنوز دانشمندان برای توضیح اسیدهای آمینه فرازمینی جوانب احتیاط را رعایت می‌کنند و اظهار نظری قطعی نکرده‌اند.

جام جم