بررسی غرق شدن کشتی تایتانیک از منظر فیزیک و ریاضی

در آستانه یکصدمین سالگرد حادثه غرق شدن کشتی تایتانیک، بررسی‌های جدید در خصوص نقش فیزیک و ریاضی در غرق شدن این کشتی عظیم منتشر شده است.

 کشتی تایتانیک 14 آوریل سال 1912 میلادی از بندر ساوت هامپتون راهی نیوریورک بود، با یک کوه عظیم یخی برخورد کرد و ظرف سه ساعت بطور کامل غرق شد و دو سوم مسافران و خدمه کشتی جان خود را از دست دادند.

دلایل متعددی در مورد علت برخورد کشتی با کوه عظیم یخی مطرح شده است که از آن جمله نبود دوربین دوچشمی در کابین هدایت کشتی یا کمبود تعداد اپراتورهای رادیویی عنوان شده است.

«ریچارد کورفیلد» نویسنده کتاب‌های علمی و ضعف‌های موجود در ساخت کشتی تایتانیک را مورد بررسی قرار داده است که نتایج آن در مجله Physics World و وب سایت موسسه فیزیک منتشر شده است.

وی در انجام تحقیقات خود از دو متخصص متالوژیست کمک گرفت. متخصصان تحقیقات خود را با اطلاعات بدست آمده از محل ساخت کشتی تایتانیک در بلفاست تلفیق کرده و دریافتند که بدنه کشتی بطور یکنواخت به یکدیگر متصل نشده اند و نقطه ای از بدنه که با کوه یخی برخورد کرده است، بسیار ضعیف تر از بدنه اصلی کشتی بوده و سازندگان کشتی برای کاهش هزینه‌ها از مواد بی‌کیفیت استفاده کرده‌اند.

همچنین شرایط آب و هوایی در منطقه نیز از عوامل بروز این حادثه عنوان شده است. در سال 1912 میلادی جزایر کارائیب تابستان بسیار گرمی را تجربه کرده بود و گلف استریم (جریان اقیانوسی گرم و قوی) باعث حرکت یخچال‌های عظیم به تراز وسط اقیانوس و برخورد با کشتی تایتانیک شده است.

مجله نشنال جئوگرافیک نیز با همکاری جمعی از متخصصان، تصاویر جدیدی از کشتی غرق شده تایتانیک در اعماق اقیانوس اطلس منتشر کرده است.

انتهای پیام

موتورهای کشتی تایتانیک در اعماق اقیانوس

مدل شبیه سازی شده از کشتی غرق شده تایتانیک

 

ایسنا