ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
دانشمندان با ثبت کنش سلولهای مغزی بیماران تحت جراحی عصبی، واکنش نوینی را نسبت به چهره انسان کشف کردهاند.
واکنش نسبت به چهرهها ابزار کلیدی در روابط اجتماعی میان انسانها است. بدون توانایی چهره خوانی و درک حالتهای آن بسیار دشوار خواهد بود که بتوانیم در یک نگاه، دوست را از غریبه تمیز دهیم، چه به این که فرد غمگین را از خوشحال تشخیص دهیم. /font>>/>
عصب شناسان دانشگاه فناوری کالیفرنیا (کالتک) در همکاری با بیمارستان «هانتینگتن مموریال» در پاسادنا و مرکز پزشکی «سیدرز-ساینای» در لس آنجلس یافتههای پژوهش خود را در مجله علمی «Current Biology» به چاپ رساندهاند. آنها در این مقاله توضیح دادهاند: هنگامی که بیمار چهره فردی را به صورت کامل مشاهده میکرد، سلولهای عصبی او قویا واکنش نشان میدادند، اما نسبت به چهرهای که تنها بخش کوچکی از آن قابل دیدن بود، واکنش ضعیف میشد.
«یولی روتیشاوسر»، محقق پسادکتری عضو پیشین «کالتک» و مدرس موقت بخش زیست شناسی آن که نویسنده اصلی این مقاله است، گفت: این یافتهها به راستی برای ما شگفتی آور بود. شما در اینجا نورونهایی را دارید که به تصویر چهره کامل به خوبی واکنش نشان میدهند، اما هنگامی که شما فقط بخشهایی از چهرهها را نشان میدهید، هر چه که بیشتر چهره را نشان دهید، آنها در عمل کمتر و کمتر واکنش نشان میدهند. به نظر میرسد که این کاملا برخلاف انتظار منطقی باشد. /font>>/>
این سلولهای عصبی در ناحیهای از مغز به نام «آمیگدالا» هستند که در پردازش احساسات نقش مهمی بر عهده دارد؛ با این حال، دستاوردهای مطالعه «کالتک» این باور فزاینده میان پژوهشگران را تقویت میکند که «آمیگدالا» نقش کلیتری نیز در پردازش و یادگیری درباره محرکهای اجتماعی مانند چهرهها دارد. دیگر پژوهشگران در گذشته پاسخهای عصبی آمیگدالا را توصیف کرده بودند، اما چنین گزینشی بودن فوقالعاده این واکنشها، یعنی این که برای دریافت واکنش، چهره باید کامل باشد، دانش تازهای است. /font>>/>
«رالف آدولفز»، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد کرسی روانشناسی و علوم اعصاب «برن» و استاد زیستشناسی در «کالتک» توضیح می دهد که برداشت ما از این تاثیر در آغاز معماگونه، این است که برای مغز، نمایانگری کامل چهره مهم است و مغز نیاز دارد که نسبت به هر کاستی در چهره، مانند فقدان یک قسمت، فوقالعاده حساس باشد. این احتمالا ساز و کار مهمی است تا ما یک نفر را با نفر دیگری اشتباه نگیریم و بتوانیم پیگیر این همه افراد در رابطههای اجتماعی باشیم. /font>>/>