ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
مطالعات اخیر دانشمندان نشان داده است که کاهش میزان کالری دریافتی بدون کاهش میزان دریافتی ویتامینها و مواد معدنی، میتواند علائم بالا رفتن سن را در انسانها و بسیاری از حیوانات کاهش دهد.
تازهترین پژوهشهای دانشمندان دانشگاه گوتنبرگ نشان میدهد که کاهش میزان کالری دریافتی بدن بدون کاهش میزان دریافتی ویتامینها و مواد معدنی، میتواند علائم بالا رفتن سن را در بسیاری از حیوانات از جمله میمونها، خفاشها و ماهیها و حتی برخی قارچها کاهش دهد.
به گزارش گیزمگ، تحقیقات بیشتر در این زمینه ثابت کرده که محدود کردن میزان کالری مصرفی میتواند تاثیرات مشابهی بر انسانها داشته باشد و حالا دانشمندان دانشگاه گوتنبرگ توانستهاند آنزیمهایی را شناسایی کنند که به عقیده آنها نقش بسیار عمدهای در فرآیند پیر شدن بازی میکنند.
علاوه بر اینکه محدود کردن مقدار کالری مصرفی میتواند روند پیری را کندتر کند، بیماریهای مربوط با سالخوردگی و تاثیرات پیری بر سلامت هم به تعویق میافتد. البته دانشمندان برای کشف علت این موارد به دردسرهای زیادی افتادهاند.
محققان دانشگاه گوتنبرگ با استفاده از مخمرها به عنوان مدل، موفق به شناسایی آنزیم پروکسیردوکسین 1 (Prx1) شدند که پیوندهای پروکسید هیدروژنهای خطرناک موجود در سلولها را میشکند؛ البته برای فعالیت موثر این آنزیم، باید انرژی و کالری دریافتی را کاهش داد.
آنها ثابت کردهاند که Prx1 همزمان با بالا رفتن سن، آسیب دیده و فعالیت خود را از دست میدهد، اما محدود کردن کالری با تولید آنزیم دیگری به نام Srx1 این روند را خنثی میکند. در واقع Srx1 آنزیم Prx1 را تعمیر میکند! خبر خوب برای آنهایی که عاشق غذا خوردن هستند، اینکه تیم مذکور متوجه شدهاند که بدون کاهش میزان کالری دریافتی هم میتوان روند پیری را کند کرد و آن، افزایش میزان آنزیم Srx1 در سلولهاست.
مایکل مولین، از بخش بیولوژی مولکولی و سلولی دانشگاه گوتنبرگ میگوید: «معیوب شدن ساختار Prx1 به اختلالات ژنتیکی و سرطانها منجر میشود. در مقابل حالا ما میتوانیم با تعمیر و اصلاح مجدد Prx1 در طول سالخوردگی، روند معمول را برعکس کرده یا حداقل پیشرفت سرطانها را به تاخیر بیندازیم.»
به گفته پژوهشگران، ثابت شده که پروکسیردوکسینها میتوانند مانع از آسیبدیدگی پروتئینها و متراکم شدنشان شوند؛ فرآیندی که در بسیاری از بیماریهای مربوط به سالخوردگی، مانند آلزایمر یا پارکینسون، سیستم عصبی را مختل میکند. بنابراین، به عقیده این گروه از محققان، انگیزش Prx1 میتواند روند پیشرفت چنین بیماریهایی را نیز کاهش دهد.