ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بسیاری از زوجهای جوان، دغدغهای به نام بچهدار شدن دارند که این دغدغه باعث شده آنها نتوانند به درستی تصمیم گرفته و بچهدار شوند.
بسیاری از زن و شوهرها بعد از سالها زندگی مشترک تمایلی به بچهدار شدن ندارند. برای ورود به این بحث ابتدا باید به مبحث «صاحب فرزند شدن» پرداخت. این امر مقولهای است که نیاز به یک آمادگیهای خاصی دارد و تا زمانیکه افراد به این آمادگیها نرسند، از بچهدار شدن میترسند.
آنهایی که معمولا از بچهدار شدن میترسند، برای خود دلایلی دارند که به آنها اشاره میکنیم:
ترس از ثبات روانی و الگوی تربیتی
اگر فردی بخواهد به عنوان پدر و یا مادر ایفای نقش کند، میبایست به صورت الگو برای فرزندان خود تلقی شده و از رشد اخلاقی مناسب برخوردار باشد. بنابراین فردی که قصد بچه دار شدن دارد، باید از یک جایگاه ثبات روانی مناسب برخوردار باشد.
مثلا زنی را در نظر بگیرید که نمیتواند در خود این حس را پرورش داده و به عنوان مادر ایفای نقش کند؛ زیرا از کودکی هیچ الگوی یادگیری از پدر و مادر خود نداشته و احساس میکند فرزندش هم مانند او میشود. و یا مردی با خود فکر میکند، شاید نتواند آنطور که باید عاطفه پدری مناسب را از خود ابراز کند. افراد همیشه از اینکه شاید رفتارهای پدر و مادر واقعی خود را دوباره برای فرزند خود اجرا کنند، میترسند.
ترس از ناتوانی عوامل فیزیولوژی
برخی زنان شاید در خود توانمندی فیزیولوژی از قبیل باردار شدن، وضع حمل، شیردهی و همچنین شب بیداریها را در خود نمیبینند و این خود باعث هراس از بچهدار شدن میشود.
ترس از تامین هزینه فرزند
برخی از مردها زمانی که به فرزنددار شدن فکر میکنند، اولین مسالهای که به ذهن آنها میرسد، مسایل اقتصادی و هزینه بچهدار شدن است. این افراد معمولا با خود چنین ذهنیت دارند که شاید آنطور که باید از عهده وظیفه پدری خود به عنوان پدری که جایگاه اقتصادی خاصی دارد، برنیامده و نمیتوانند یک پدر مناسبی باشند.
ترس از اطرافیان و جامعه
بعضی از ترسها از طرف جامعه(البته به غلط) به افراد منتقل میشود. مثلا این طور القاء شده که اگر کسی پدر و یا مادر شد، باید در خانه نشسته و پیر شود چرا که همه به عنوان پدر و مادر به او نگاه میکنند. در این مواقع اینطور القا میشود که پدر و مادر دیگر نمیتوانند تفریح کنند و به مسافرت بروند. بنابراین در صورت بچهدار شدن، باید همسران از نیازهای اصلی خود چشمپوشی کنند.
ترس از دور شدن از همسر و اختلال در روابط زناشویی
حتی در برخی از زوجین این ذهنیت به وجود میآید، زمانی که صاحب فرزند شوند، وقت کافی برای با هم بودن ندارند و از هم دور میشوند. در نتیجه در روابط زناشویی آنها اختلال به وجود میآید. بنابراین همسران این مساله را به عنوان یک عامل منفی دانسته و ترجیح میدهند اصلا بچهدار نشوند.
ترس از بهم خوردن ریتم و سیستم زندگی
برخی فکر میکنند با صاحب فرزند شدن، ریتم زندگی و سیستم خانواده به هم میریزد و برخی از زنان در خود این ذهنیت را دارند که اگر بچهدار شوند، اندام آنها بهم خورده و یا حتی کلاسهای آموزشی و یا تفریح با دوستان را باید منتفی کنند. این طور ذهنیتها به طور ناخودآگاه ترس به وجود میآورد.
ترس از معضلات اجتماعی و فرهنگی
بعضی از معضلات اجتماعی، فرهنگی، کژرویها و مشکلاتی که افراد در جامعه میبینند و مسایلی از قبیل اعتیاد و بذهکاری، باعث میشود که آنهایی که به فکر بچه دار شدن هستند، پشیمان شده و با خود بگویند:« اگر فرزند ما در این فشار اجتماعی و فرهنگی قرار بگیرد چه میشود؟ پس بهتر است بچهدار نشویم.»
ترس از اینکه شاید فرزندان آنها مانند زمان کودکی خود از کمبود محبت رنج ببرند
عامل نهایی زمانی است که برخی افراد احساس میکنند، چون خودشان از طرف پدر و مادر آنطورکه باید و شاید مورد محبت و عشق و علاقه کافی، قرار نگرفتند، پس فرزندان آنها هم با کمبود محبت مواجه میشوند و رنج خواهند برد.
در این مواقع یک سری راهکارهایی به عنوان پیشگیری و درمان توصیه میشود:
اولین راهکار این است که این افراد، باید احساس مسوولیتشان را افزایش داده و اعتماد به نفسشان را بالا ببرند و اگر تا به حال توانستهاند در مراحل زندگی خود، آن مسوولیتهایی که بر دوش آنها قرار داده شده، به درستی انجام بدهند و یا کارکردهای مناسب و یا به موقعیتهای خوبی دست پیدا کنند، پس این توانمندی را دارند که مسوولیت پدر و یا مادر شدن را بپذیرد.
راهکار دوم این است که به مزایای فرزنددارشدن هم توجه کنند؛ زیرا فردی که خداوند به او فرزندی عطاء میکند؛ علاوه بر اینکه میتواند فرزندی را تربیت کند که این خود یکی از اعمال حسنه محسوب میشود، یک پایگاه اجتماعی و به عنوان حامل عاطفی حمایتی در نظر افراد است.
راهکار سوم این است که افراد طبق رژیم غذایی و برنامهریزی و زمانبندی مناسب بچهدار شوند. افراد با مدیریت زمان و ورزش کردن و ارتباطهای مناسب و ایجاد احساس آرامش برای خود و همسر میتوانند دغدغههای بچهدار شدن را از بین ببرند.
راهکار چهارم این است که به این دسته افراد که از خستگی و زحمت بچهدار شدن میترسند، میتوان گفت: شاید بچه دار شدن بسیار سخت و تربیت آنها پیچیده باشد، اما لذت یک لحظه با او بودن را نمیشود با دنیا عوض کرد و با یک لبخند از طرف فرزند، تمام خستگیها از بین میرود.