آشنایی با دریاچه‌ای زیبا و افسونگر

 

این دریاچه بزرگ و زیبا که اوان (به معنی محل گرد آمدن آب) نام دارد، در نیمه شمالی الموت در دامنه کوه خشچال در فاصله 75 کیلومتری شهر قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد آرام گرفته است.

در روزهای پاییز، فصلی که بوی خاطرات کودکی و دوران درس و مدرسه را در هوای غریب خود دارد، شما را به تماشای دریاچه‌ای زیبا در دل کوه‌های سرسبز الموت می‌بریم تا حال و هوای غریب این ماه را به نسیمی که زلال دریاچه را به این سو و آن سو می‌کشاند، بسپارید.

به نوشته جام جم آنلاین، این دریاچه بزرگ و زیبا که اوان (به معنی محل گرد آمدن آب) نام دارد، در نیمه شمالی الموت در دامنه کوه خشچال در فاصله 75 کیلومتری شهر قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد آرام گرفته است.

دامنه‌های سرسبز کوه‌هایی که دورتادور دریاچه را در بر گرفته‌اند و در فصل بهار به واسطه تولد گل‌های زیبای وحشی هزاررنگ می‌شوند، زیبایی خیره‌کننده‌ای به دریاچه بخشیده‌اند، تو گویی همچون فرشته‌ای مهربان، نگینی فیروزه‌ای‌رنگ را در آغوش پر و بال سبز و مخملین اما ستبر خود محافظت می‌کنند تا از هر گزندی در امان باشد. البته پاییز هم چیزی از زیبایی دریاچه نمی‌کاهد و جذابیت خاص خود را دارد.

آسمان پاییز دریاچه، به رنگ پرندگان مهاجری همچون قو، غاز و مرغابی درمی‌آید که حیرتی دوچندان به دریاچه می‌بخشد. حتی اگر دو ماه باقیمانده از پاییز رویایی دریاچه را از دست دادید نگران نباشید، زمستان دریاچه هم سحرانگیز و البته با توجه به سرمای هوا و یخ زدن سطح آن قابل اسکی‌سواری است.

بخشی از آب این دریاچه که بیش از 70 هزار متر مربع مساحت، 325 متر طول و 275 متر عرض دارد، از آب چشمه‌های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه و بخش ناچیزی از آن هم هنگام بارندگی تامین می‌شود.

همین غلیان دائمی چشمه‌های زیر دریاچه است که باعث صافی و زلالی آب آن شده است. عمیق‌ترین بخش دریاچه که در جنوب شرقی آن واقع شده به حدود شش متر می‌رسد، اما هوس شنا کردن در آن به سرتان نزند و همیشه یادتان باشد بزرگ‌ترین فریب‌ها، اغلب اوقات پشت زیباترین نقاب‌ها پنهان شده‌ است، بنابراین مسوولیت اطمینان کردن به زیبایی و زلالی دریاچه و خود را به آغوش آن سپردن با خودتان. از ما گفتن، نگویید نگفتید!

تابستان که گذشت اما برای تابستان سال آینده یادتان باشد می‌توانید در این دریاچه قایق‌سواری کنید و ماهی هم بگیرید. دریاچه اوان مامن انواع ماهی‌های قزل‌آلای خالدار، کپور و اردک‌ماهی است.

از سرریز آب دریاچه هم رود کوچک و زیبایی تشکیل و در دشت جاری شده که با دلربایی هرچه تمام‌تر، نگاه رهگذران را به سوی خود می‌کشاند و نجواکنان راهی مزارع کشاورزان روستاهای کوشک و آیین می‌شود.

گونه‌های درختی دست‌کاشت‌ نظیر بید، چنار تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو و گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرین‌بیان و گونه‌های مختلف دیگر هم که دریاچه را در میان گرفته‌ و زیرچشمی آن را می‌پایند، در کنار افسونگری دریاچه، تداعیگر تکه‌ای از بهشتی‌ زمینی‌اند. می‌گویند این دریاچه بازمانده دریاچه بزرگ «کاسپین» است، دلیلی هم که برای آن می‌آورند تغییریافتگی نام کاسپین به قزوین است، صحت و سقمش هم با خودشان، ما در این میان فقط یک پیشنهاد‌دهنده هستیم.