معمولاً با شروع فصل پاییز، بحث سرماخوردگی ، آنفلوآنزا و واکسن آن به یک موضوع همه گیر تبدیل می شود. در واقع سرماخوردگی و بیماری آنفلوآنزا عوامل ایجاد کننده متفاوتی دارند و علائم بالینی آنها هم با یکدیگر فرق دارد.
سندرم آنفلوآنزا یک دوره نهفتگی یک تا سه روزه دارد که پس از این مدت فرد به تب بالا، لرز، سردردهای شدید بویژه در ناحیه پیشانی و دردهای عضلانی مبتلا می شود. همچنین سوزش چشم، اشکریزی و دردهای کره چشم از علائم دیگر آن است. علائم دستگاه تنفس فوقانی با سرفه، گلودرد و گرفتگی بینی ظاهر می شود. بدن درد در این بیماری گاهی آن قدر شدید است که فرد را محدود کرده و مانع فعالیتهای اجتماعی او می شود.
دیده شده فردی که مبتلا به آنفلوآنزاست، اگر زودتر از دوره نقاهت به کار خود برگردد افت عملکرد خواهد داشت. یکی از علائم دیگر بیماری که در حقیقت عارضه آنی بیماری است، گرفتاری دستگاه تنفس تحتانی است که هم خود ویروس می تواند آن را ایجاد کند و هم می تواند زمینه ساز بروز عفونت ثانویه با عوامل میکروبی شود، اما سرماخوردگی هرگز این علائم شدید را ندارد. سرماخوردگی تب بالا ندارد. بدن درد و کوفتگی و لرز ندارد یا اینکه علائم دردآور کم است، اما گرفتگی بینی و آبریزش بینی دارد و فرد به جای سرفه، عطسه می کند.
واکسیناسیون علیه آنفلوآنزا:یکی از ویژگیهای ویروس آنفلوآنزا این است که هر سال نسبت به سال قبل تغییراتی می کند و اگر جامعه از ایمنی مناسبی برخوردار نباشد، ویروس جدید می تواند بیماری مشابه ایجاد کند. لذا واکسن آنفلوآنزا مانند واکسنهای دیگر نیست که سالهای متمادی بتواند سطح ایمنی ایجاد کند، بلکه هر سال بر مبنای ویروس در گردش سال گذشته، واکسن جدید ساخته می شود. واکسن تاریخ دار است و بعد از گذشت تاریخ آن دیگر قابل مصرف نیست.
در ارتباط با گروههای در معرض خطر باید گفت سالمندان، بیماران قلبی، بیماران ریوی، کارکنان بخشهای بهداشتی و درمانی، کودکان و زنان بارداری که سه ماهه دوم یا سوم بارداری آنها با فصل آنفلوآنزا تلاقی می کند، جزء کاندیداهای دریافت واکسن هستند.
البته تزریق واکسن در سه ماهه اول بارداری توصیه نمی شود.بدون تردید تقویت سیستم ایمنی علاوه بر مقابله با بیماریهای عفونی نظیر آنفلوآنزا، حتی می تواند شدت آلرژیهای فصلی را نیز کاهش دهد و در این مسیر، تغذیه مناسب و با کیفیت یکی از فاکتورهای اصلی است. از آنجا که تحقیقات حاکی از افزایش سطح پروتئین آلبومین در خون با استفاده مرتب از عصاره نوعی از جلبکهای سبز بهنام کلرلا می باشد، استفاده از آن به منظور تقویت سیستم ایمنی به عنوان یک نقطه عطف، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است.
اما در خصوص درمان سرماخوردگی و آنفلوآنزا باید گفت به شکل معمول درمان در هر دوی این بیماریها نگه دارنده و حمایتی است. چون هر دو محدود شونده هستند و فقط طول دوره سرماخوردگی کوتاهتر است. در هر دو بیماری فرد باید مایعات مصرف کند و استراحت داشته باشد، حتماً باید روشهای بهداشت فردی برای جلوگیری از انتشار ویروسها رعایت شود.
نکته مهم این است که نه سرماخوردگی و نه آنفلوآنزا، در سیر درمانی نیاز به تجویز آنتی بیوتیکی ندارند. برخلاف تصور عموم،آنتی بیوتیکها نه در تخفیف علائم و نه در کوتاه کردن دوره این بیماریها، هیچ جایگاهی ندارند. فقط اگر آنفلوآنزا موجب ایجاد عفونت میکروبی ثانویه شود، آنتی بیوتیک ضد همان میکروبها تجویز می شود.