ما در این دنیا به واقع مسافر هستیم ، کوچک به دنیا می آییم با بدنی ضعیف و کم کم بزرگ می شویم و به بلوغ می رسیم ، کم کم امتحان می شویم و کم کم فرسوده می شویم و روزی در حالی که پوستمان چروک هایی بسیار دارد ، چند لحظه بعد ... صدای نفس کشیدنمان دیگر به گوش نمی رسد.
اما تا زمانی که در دوران جوانی هستیم ، شاید اینقدر سرگرم زیبایی های دنیاییم ، که از سازنده این زیبایی ها غافل می شویم.
قرآن کریم می فرماید: الله الّذی خَلَقَکُم مِن ضَعفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعدِ ضَعفٍ قُوَةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعدِ قُوَّةٍ َضعفاً وَشَیبَةً یَخلُقُ مایَشاءُ وَ هُوَالعَلیمُ القَدیرُ ؛
"خدا همان کسی است که شما را آفرید درحالی که ضعیف بودید، سپس بعد از ناتوانی، قوت بخشید و باز بعد از قوت، ضعف و پیری قرار داد .او هرچه بخواهد می آفریند و دانا و تواناست. "
منبع: سوران