ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
خطر یک جنجال دیگر از بیخ گوش سرپرست تیم ملی و کل فوتبال ایران عبور کرد. این بار چیزی نمانده بود که دو بازیکن تیم ملی در فرودگاه دوبی جا بمانند.
افکار: ماجرا از این قرار است که هنگام پرواز تیم ملی به شهر ماله برای بازی با مالدیو در حالی که تمام ملیپوشان سوار بر هواپیما آماده پرواز بودند به دل عباس ترابیان میافتد تا اعضای تیم ملی را حضور و غیاب کند در شمارش سرپرست تیم ملی مشخص میشود که دو بازیکن در هواپیما حضور ندارند!
ترابیان که از این موضوع نگران شده بود سریع از هواپیما خارج شده و به فرودگاه برمیگردد تا این دو بازیکن را پیدا کند و با خود به هواپیما ببرد. پس از کمی جستجو و این طرف و آن طرف را گشتن، سرانجام دو بازیکن مفقود شده و جا مانده پیدا میشوند. آنها در یک گوشه دنج و خنک فرودگاه در حال استراحت و چرت زدن بودند!
به هر شکل سرپرست تیم ملی این دو نفر را بیدار میکند و خیلی سریع به سمت هواپیما برمیگردند. گویا برای همین هواپیما کمی هم تاخیر پیدا میکند که به پای نقص فنی آن گذاشته میشود. (البته در پروازهای خارجی برخلاف شرکتهای هوایی داخلی، به ندرت چنین اتفاقی رخ میدهد که پرواز برای جا ماندن فرد یا افرادی با تاخیر از زمین بلند شود، حتی برای یک دقیقه)
در فاصله دو روز مانده به بازی با مالدیو اگر این دو بازیکن در فرودگاه دوبی جا میماندند مشخص نبود که بتوانند خود را به موقع به ماله برسانند چون بسیار بعید است که فرودگاه دوبی هر روز به مقصد پایتخت مالدیو پرواز داشته باشد. گذشته از این کمتر کسی باور میکرد که این دو نفر سهوا جا ماندند و خوابشان برده بود و قصه و داستانهایی در این رابطه ساخته و پرداخته میشد. ترابیان در گفتوگو با اطرافیان خود به این نکته اشاره کرده بود. شاید اگر سرپرست تیم ملی در آخرین لحظه ملیپوشان را چک نمیکرد پس از اتفاقاتی نظیر مفقود شدن نامه محرومیت کمال کامیابینیا برابر عراق، تماس با خاکپور به جای لولهکش و فکس نامههای کمیته داوران به یک بنگاه معاملات املاک در بوشهر این ماجرا هم به کلکسیون اشتباهات و ضعفهای مدیریتی فدراسیون کفاشیان اضافه میشد.