ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
شالازیون یا کیست میبومین، یک التهاب گرانولوماتوز پلک است. این بیماری به دلیل ترشح میبومین ایجاد میشود. بیماری خوشخیمی است و اغلب خودبخود بهبود پیدا میکند. شالازیون میتواند در هر گروه سنی رخ دهد و در سطح مراقبتهای اولیه شکایت شایعی به شمار میآید.
بیماران بزرگ شدن آهسته یک توده را با مقداری تغییرپذیری در اندازه روزانه گزارش میکنند. در مورد بیماریهای پوستی که بیانگر اختلالات عملکرد غده میبومین است نظیر آکنه روزاسه و درماتیت سبورئیک از بیمار بپرسید. شالازیونهای بزرگتر ممکن است همراه با نشانههای بینایی باشند؛ در مورد تاری دید ناشی از آستیگماتیسم ایجاد شده یا محدودیت دامنه دید به دنبال پتوز مکانیکی سوال کنید.
در مورد درد سوال کنید، چرا که درد، شالازیون را از هوردئولوم (یک آبسه کوچک) مجزا میکند. شالازیون بدون درد است. از بیمار سوال کنید که آیا در چشمها احساس وجود شنریزه غیرمعمول، احساس ناراحتی یا خستگی دارند. این نشانهها به بلفاریت که زمینهساز شالازیون است اشاره میکند. بیماران دچار بلفاریت شدید نیز از چسبندگی چشمها بخصوص هنگام بیدار شدن از خواب شکایت دارند.
بسیاری از شالازیونها نیاز به درمان محافظهکارانه نظیر استفاده از گرما یا ماساژ حداقل 2 بار در روز دارند. برای بیمار توضیح دهید که توده به علت انسداد غدد پلکی که حاوی مواد چربی است ایجاد میشود. گرما این ماده چربی را حل میکند و ماساژ آن را میپراکند. درمان فوری ممکن است به حل شدن سریع توده منجر شود. برای رفع شکایات بیمار توضیح دهید که رفع کامل آن زمانبر است و ممکن است استفاده از آب گرم برای چندین هفته به طور منظم ضروری باشد. آنتیبیوتیک موضعی مفید نیست و باید از مصرف آن خودداری کرد. درمان جراحی، شامل برش و تخلیه یا تزریق تریامسینولون داخل ضایعه است که باید به عنوان خط دوم درمان مد نظر قرار گیرد. شالازیون آلوده (هوردئولوم) یا بدون سلولیت، نیاز به درمان با آنتیبیوتیک خوراکی دارد. در هر صورت در صورت مشاهده چنین موردی حتما به یک متخصص چشم مراجعه کنید.