ای کاش مدیرانمان ژاپنی بودند!

در خبرها آمد که نخست وزیر ژاپن گفت تا زمانی که بحران در این کشور پایان نیابد، وی از دریافت حقوق ماهیانه‌اش به عنوان نخست وزیر امتناع می کند.

امروز کم و بیش تمامی مردم عالم چه آنها که دسترسی به امکانات رسانه ای دارند و چه آنها که ندارند و اخبار رو به صورت چهره به چهره می شنوند و نقل می کنند در جریان زمین لرزه سهمناک ژاپن که برابر آخرین آمارها تعداد کشته شدگانش به 13 هزار تن رسیده، قرار گرفته اند، زمین لرزه ای که اگر خدایی ناکرده و زبانمان لال در تهران می افتاد معلوم نبود که امروز وضعیت به چه منوال بود و همچنان دعوای دولت و مجلس در رأس اخبار رسانه های ما قرار داشت یا این زلزله چنان فرمان تحولات را از در دست می گرفت که فردایش بهتر از دیروزش نبود.

اما حاشیه های این زلزله در ژاپن و عبرت هایی که می توان از نحوه مدیریت ژاپنی در این واقعه فرا گرفت در نوع خود چنان قابل تامل است که می توان از آن بهره گرفت و به تدریس مدیران ایرانی پرداخت.

یکی از نمونه های اخیر این درس آموزی علاوه بر عذرخواهی های مکرر مقامات ژاپنی به دلیل عدم انجام اقدامات کافی برای شهروندان زلزله زده، اعلام نخست وزیر ژاپن مبنی بر عدم دریافت حقوق ماهیانه خود است.

این اقدام که در قاموس مدیران ایرانی عملی اعجاب برانگیز تلقی می شود از آنرو حائز اهمیت است که تاکنون وقایعی هرچند غیرعمدی در کشور اتفاق افتاده و نه تنها منجر به عزل و برکناری وزیر و مسئولی نشده که بعضا مشاهده شده که مسئول مربوطه در کمال ناباوری در چشم خبرنگار که نماینده افکار عمومی است زل می زند و به توجیه اقدامات ناکارآمد خود و وزارتخانه و سازمان مربوط به خود می پردازد.

از این دست نمونه چه بسیارند که تنها به یک نمونه آن اکتفا می کنیم. حمید بهبهانی وزیر سابق راه و ترابری که گویا قرار است سر از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درآورد همان زمان در واکنش به حادثه سقوط هواپیمای بوئینگ 727 در ارومیه گفته بود: "هنوز هم آمار سوانح هوایی ایران نسبت به متوسط حوادث هوایی جهان پایین است."

این اظهارنظر که درست روز پس از این واقعه ابراز شد، اگرچه ممکن است درست هم باشد اما "هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد". آقای وزیر سابق به جای آنکه در آن لحظه با خانواده کشته شدگان این سانحه ابراز همدردی کند و بلکه مقداری از این مدیر ژاپنی بیاموزد و عمل پیشه کند، چنین سخنی بر زبان می راند که باعث جریحه دار کردن افکار عمومی می شود. حال اگر انتظار داشته باشیم که جناب وزیر سابق یا استعفا دهد و یا همچون این مدیر ژاپنی عمل کند، انتظاری عبث به نظر می آید که تو خود مفصل بخوان از این مجمل.