شگفتی های پرواز پرندگان در قرآن

پرندگان که خداوند متعال آنها را خلق کرده است یکی از نشانه‌های او می‌باشند. آنها نسبت به سایر مخلوقات، زیباییهای بیشتری دارند که زیباترین آنها نغمه‌خوانی می‌باشد

که خیلی اعجاب برانگیز است و در هر نقطه از جهان یافت می‌شوند. در اطراف مناطق قطبی، در قله‌های بلند کوهها، در بیشتر دریاهای مواج و اکثر جنگلهای تاریک و بیابانهای خشک و اکثر شهرهای شلوغ وجود دارند. دانشمندان تا به حال بیش از 9 هزار نوع پرنده شمارش کرده‌اند که خداوند متعال به آنها نعمتهای زیادی داده است. سبکی وزن آنها را برای پرواز کمک می‌کند و کیسه‌های هوایی که در هر جایی از بدنشان وجود دارد از وزن آنها می‌کاهد و عضلات گرم بدنشان را که براثر شدت پرواز گرم شده خنک می‌کند و خداوند متعال استخوانهای آنها را تو خالی و موهایشان را سبکتر قرار داده تا بتوانند پرواز کنند و با خصوصیات دیگری که لازمه پرواز است آنها را یاری داده است.
خداوند قوة بینایی را در پرندگان قرار داده و از آن بهره‌مند می‌گردند تا جایی که قوه بینایی بعضی از پرندگان بیش از 8 برابر انسان می‌باشد. بعضی از پرندگان شکار خود را از فاصله 2 هزارمتری می‌بینند. چشمان پرندگان قادر است که دورتا دور سر خود را ببیند ولی چشم انسان 180 درجه را می‌بیند و هنگامی که سر و صورتش را بچرخاند این درجه‌ها وسعت می‌یابند. ولی پرندگان از دو طرف سر مجهز به چشم هستند که به آنها اجازه می‌دهد دایره کامل را ببیند بدون آنکه سر و بدن خود را بچرخاند. بعضی از پرندگان غذای خود را از ارتفاع 2 هزار متری به طور واضح می‌بینند. بعضی از پرندگان در حالی که در فاصله بالای جو قرار دارند تخمی را بر روی برگ درختان می‌بینند و یا ماهی را در داخل آب مشاهده می‌کنند و در آب می‌روند و ماهی را برای خوردن می‌گیرند. سرعت پرندگان بیش از 130 کیلومتر در ساعت می‌باشد و بعضی از پرندگان 6 هزار کیلومتر را بدون توقف پرواز می‌کنند و یا 86 ساعت بدون توقف بال می‌زنند. کدام طیاره است که این مسافت را بپیماید؟ و 86 ساعت بدون توقف و بدون سوخت و بدون غذا و نوشیدنی پرواز کند؟
پرواز نوعی حرکت است که بیشتر گونه های پرنده در دنیا از آن استفاده می کنند. این موضوع برای پرندگان در رابطه با تغذیه ، تولید مثل و فرار از دشمن بسیار مهم است.
منشاء پرواز در پرندگان تا حدودی نامشخص است. به هر حال پرواز بعد از تکامل پرها توسعه یافته و گسترش پرواز درنتیجه جستجو برای غذا و طعمه های کوچک مانند حشرات و فرار در مقابل صیادان صورت گرفته است.
پرواز برای پرندگان بزرگ ، بسیار پر هزینه می باشد و بیشتر گونه های بزرگ با اوج گرفتن یعنی ( پرواز بدون بالا و پایین کردن بالها ) پرواز می کنند. اسکلت پرندگان برای پرواز ، سبک و ظریف است. سر ، گرد و دوکی شکل است و استخوانهای جمجمه به هم جوش خورده‌اند. پرده گوش در انتهای مجرای گوش قرار گرفته است. پرنده‌ها فاقد گوش خارجی یا هر گونه زایده‌ای هستند که مانع از جریان یکنواخت هوا در روی سرشان شود. مهره‌های گردن تحرک زیادی به سر می‌دهند اما در حین پرواز محکم به هم قفل می‌شوند. در پرندگان دارای قدرت پرواز، زایده عمودی استخوان جناغ تکیه‌گاهی برای عضلات پر قدرت پرواز است.
وقتی پرنده‌ها در حین پرواز دور می‌زنند تمام کاری که باید انجام دهند این است که دوباره به طور عادی بال زدن را آغاز کرده و مسیر مستقیم پرواز را ادامه دهند. مشاهده این عمل شگفتی محققان را برانگیخته است، چون آنها تصور می‌کرده‌اند که برای چرخیدن و توقف و دوباره حرکت کردن مراحل بیشتری مورد نیاز است. تیسون هدریک، پژوهشگر دانشگاه نورت کارولینا این عمل را با نشستن روی چوکی و گردش به سمت چپ مقایسه کرده است.
وی می‌گوید: این یک عمل سه مرحله‌ای است، یعنی آغاز گردش با هل دادن یک پا، چرخیدن و سپس متوقف شدن با هل دادن پای دیگر اما گردش در پرواز بسیار ساده تر است و تنها در یک مرحله انجام می‌شود، یعنی پرندگان به راحتی می‌چرخند و دوباره با بال زدن عادی مسیر مستقیم را در پیش می‌گیرند.
هدریک می‌گوید: ما انتظار نداشتیم این پروسه در پرنده‌ها تا این حد ساده باشد، مخصوصاً این که تمام پرندگان، به هر اندازه‌ای که باشند با همین شیوه در حین پرواز می‌چرخند. دانشمند‌ان معتقدند که این یافته‌ها آنها را در تولید ماشینهای پرنده رباتیک با کیفیت عالی کمک خواهد کرد .
پرواز کردن نزدیک زمین به طور ثابت یکی از انواع پرواز پرندگان است. این نوع پرواز بسیار سخت و طاقت فرساست اما یک توانایی مفید برای بعضی از گونه های پرندگان محسوب می شود. این نوع پرواز وابسته به انرژی زیادی است ، به این معنی که فقط به پرندگان کوچک محدود می شود. این پرندگان به خوبی می توانند به طور ثابت پرواز کنند ، مانند مرغ ماهیخوار رنگارنگ. به هر حال پرندگان بزرگ هم می توانند برای مدت زمان کوتاهی به طور ثابت پرواز کنند. یک استثنا بزرگ در این نوع پرواز مرغ مگس خوار است. مرغ مگس خوار پروازی متفاوت با بقیه پرندگان دارد، و بالهای آن تماماً برای این امر توسعه یافته است. مرغ مگس خوار می تواند در ثانیه 25 بار بال بزند.
به راستى، چه کسى این همه نیرو و آگاهى را به پرندگان داده است؟!
خداوند در قرآن مى فرماید: «جز خداوند رحمان کسى آن ها را بر فراز آسمان نگه نمى دارد، چرا که او به هر چیز بینا است و نیاز هر مخلوقى را مى داند» آری ! خدای آفریننده ، اوست که وسایل و نیروهاى مختلف را براى پرواز در اختیار آنها گذارده است. خداوند رحمان که رحمت عامش همه موجودات را فرا گرفته، به پرندگان نیز آنچه لازم داشته بخشیده است. نگه دارنده پرندگان در آسمان، همان نگه دارنده زمین و موجودات دیگر است، و هر زمان اراده کند، نه پرنده قدرت پرواز دارد، و نه زمین آرامش خود را حفظ مى کند.نقل از http://dari.irib.ir