مو زدائی با روش لیزر درمانی

مو زدائی

تاریخچه موزدائی به مصر قدیم باز می گردد که زنان مصری عادت به کندن موهای پایشان با کمک موم، داشتند. اما این بعد از جنگ جهانی اول بود که زدودن موهای زائد، به منظور زیبائی و آرایش، در بین زنان رایج شد. امروزه بسیاری از زنان در سر تا سر دنیا، وقت و پول زیادی صرف خلاص شدن از موهای زیادی خود می کنند.

آرزوی داشتن پوستی نرم، صاف و درخشان عیب نیست و طبیعی نیز هست و در بسیاری از جوامع نشان جوانی، شادابی و جذابیت است. البته این یک امر نسبی است و در اقوام و جوامع مختلف دیدگاههای متفاوتی نسبت به این مساله وجود دارد. به طور مثال، امروزه در جوامع غربی، به دلایلی که خارج از این بحث است، تعداد مردان مراجعه کننده به سالنهای زیبائی برای زدودن موهای بدنشان، رو به افزایش است. این استنباط برای آنان بوجود آمده که مرد بدون مو بسیار جذاب تر و سکسیتر از مرد مودار است! ولی آیا نگرش ما مردان و زنان ایرانی نیز اینگونه می باشد؟!

 مو زدائی با روش لیزر درمانی

یکی از جدیدترین، موثر ترین و گرانترین روشهای از بین بردن موهای زائد بدن، استفاده از اشعه لیزر است که بطور تصادفی در سال 1992 توسط یک پزشک که بازویش تحت نفوذ این اشعه قرار گرفته بود و موهای بازویش اینگونه ریخت، کشف شد. سوالی که برای اکثر ما مطرح می شود اینست که آیا استفاده از این روش بی خطر و دارای اثری همیشگی است؟ آیا هزینه هنگفتی که این روش در بر دارد بجاست یا نه؟ درمان با لیزر احتیاج به تکرار آن دارد. تعداد جلسات بستگی به سطح مورد نظر، جرم و سنگینی موی شما و زمان رویش دوره ای موهایتان دارد. رشد دوره ای پیازهای مو می تواند در زمان متفاوتی از رویش دورهای خود در مقایسه با موی دیگر باشد و اشعه لیزر بهترین اثر را بر مو هائی که در حال رشد هستند می گذارد. در موزدائی با اشعه لیزر، نور لیزر از پوست رد می شود، پیازهای سیاهرنگ مو را هدف قرار می دهد و انرژی اشعه لیزر توسط رنگدانه های، Melanin، موجود در پیازها جذب شده و پیازها را از رشد، حداقل برای مدتی باز می دارد. بهمین جهت است که این روش در افراد بور، که فاقد رنگدانه های تیره کافی هستند، موثر نمیباشد. کاندیدای مناسب برای مو زدائی با لیزر، فردی با پوست روشن و موهای قهوه ای تیره و یا سیاه است. البته تکنولوژی در این زمینه به کمک افراد سبزه نیز آمده است و دستگاههای جدیدتری برای این منظور در اختیار متخصصین پوست قرار گرفته است. درمان با لیزر در مقایسه با درمانهای دیگر، سریعتر، کم خطر تر و نسبتا بی دردتر است. مو زدائی با لیزر در هر نقطه از بدن امکان پذیر است و بسته به سطح مورد نظر، هر جلسه می تواند بین 15 دقیقه تا 4 ساعت بطول انجامد. این روش ممکن است باعث قرمز شدن، تیره تر شدن و یا روشن تر شدن پوست و بندرت زخم شدن آن شود. از کِرِمهای بی حسی برای کاهش درد در تمام نقاط بدن منجمله در مورد «سکس-ابزار» می شود استفاده کرد ولی در مورد اخیر باید حتما با نظر و نظارت پزشک باشد. درمان با لیزر باید با مشورت و نظارت متخصص پوست انجام گیرد، بنابر این قبل در انخاب پزشک خود دقت و مطالعه کافی نمائید.  یک لایه نرم از بافت چربی، «زین عشق» (استخوان شرمگاهی...!؟ لطفا به نامی که برای این قسمت از بدنمان انتخاب شده و در اکثر لغت نامه های فارسی دیده می شود دقت کنید؛ جایگاه شرم! که اصلاً بنوبه خود یک واژه شرم آور است.) را پوشانده است که در لاتین "Mons Veneris" نام گرفته است که بمعنای ”تپه ونوس“ و معروف به ”کوه عشق“ می باشد و می دانید که ونوس نامی است که به خدای عشق رومیان تعلق دارد. دلیل این نامگذاری شاید به این علّت باشد که این بافت به هورمون استروژن بسیار حساس است و با شروع بلوغ و ازدیاد ناگهانی ترشح استروژن، رشد می کند و تکامل می یابد، بطوریکه این قسمت بخوبی از زیر لباسهای تنگ قابل رویت است. این لایه مانند یک بالشتک، زین عشق را در هنگام آمیزش حفاظت می کند. با فرا رسیدن زمان بلوغ، این قسمت از موهای ضخیم و زبری پوشانده می شود. در اکثر جوامع مدرن امروزی، زدودن موهای ”سکس-ابزار“ بسیار رایج شده است. من قبل از اینکه به خوب و بد بودن این عمل بپردازم، می خواهم این سوال را مطرح کنم که: هدف از داشتن موهای سکس-ابزار چه می تواند باشد؟ از نظر تکاملی، هدف اولیه این موهای کُلُفت و زبر، نقش حفاظتی آنهاست که بافت ظریف و حساس یالان، «ر.ک. سکس-ابزار» را در برابر فشار و آسیب دیده گی محافظت می کرده اند این نقش زیستشناسانه به نظر چندان مهم نبوده است، والّا همه زنان از آن بهره می بردند. امروزه بسیاری از زنان به طور طبیعی، دارای موهائی کمتر و یا فاقد این موها هستند و از نداشتن آن نیز شکایتی ندارند. بعضی معتقدند که موهای سکس-ابزار در جمع آوری عطر و رایحه بابهشت موثر و دارای نقشی مهم در یافتن شریک و تولید مثل هستند؛ بدین ترتیب که مرد علاقه مند، با بوئیدن سکس- ابزار زن، می تواند آمادگی او را برای آمیزش و تولید مثل بررسی کند، ولی این نقش کم کم در تاریخ تکاملی انسان اهمیت خود را از دست داده است چون ما دیگر عریان نیستیم. در جامعه مدرن امروزی، این روش جفت یابی کاربرد چندانی ندارد و دیگر ما برای یافتن یار، نمی توانیم به بوئیدن سکس-ابزار آنها بپردازیم. نقش موهای سکس-ابزار، امروزه بیشتر جنبه نمادین پیدا کرده است. در مقایسه با یک زن، دختران نابالغ فاقد این موها هستند و یک زن برخوردار از این موها، احساس زنانگی بیشتری می کند. یک دختر ممکن است خواهان موهائی این چنین باشد تا زودتر بتواند به زنانگی خود برسد و به حق به آنان ببالد. دختران جوان، بلوغ خود را با رشد سینه ها و تغییر جنس موهای سکس ابزارشان به دنیا اعلام می کنند. بعضی از زنان نیز ممکن است از داشتن چنین موهائی به کلی ناراضی باشند، چون در زمان بچگی فاقد ان بوده اند و جز عروسکهای بی مو و پلاستیکی تصویر دیگری از یک زن کا مل در ذهن ندارند و والدین خود را برهنه ندیده اند و کسی به آنها آموزش و اطلاعات علمی درستی نیز نمی دهد. متاسفانه بلوغ یک دختر درسرزمین ما در خفا صورت می گیرد و به این تحوّل بزرگ توجه چندانی نشده است. به همین دلیل قبول تغییرات فیزیکی زمان بلوغ برای دختران آسان نیست و آنان از بالغ شدن شرمنده و هراسانند و این احساس را با خود تا مدّتها بدوش می کشند.

تجربیات بچگی و دوران بلوغ و همچنین برخورد مادران و پدران، طرز تفکر ما زنان و مردان را در برخورد با اینگونه مسائل شکل می دهد. بنابراین بسیار طبیعی است که گروهی زدودن موهای سکس ابزار را کاری واجب و گروهی دیگر این کار را بیهوده و یا حتی زشت بدانند. در جامعه ما ایرانیان، تا جائی که من مطّلعم، اکثر زنان متاهل به زدودن موهای سکس ابزارشان می پردازند. ولی کنجکاوم بدانم که آیا این کار را فقط برای رضای شوهرانشان انجام می دهند یا اینکه سهمی هم از این لذت برای خود قائلند؟! در اکثر جوامع امروزی، زدودن موهای سکس-ابزار رایج است و دلایل بهداشتی دارد. زدودن موهای زائد به بهداشت شخصی کمک می کند. ترشّحات طبیعی بابهشت و خون پریود که در لابلای موها جمع می شود، محیطی مناسب برای رشد قارچها و باکتریها بوجود می آورد که خود باعث بد بوئی می گردد. من در فرصت بعدی در مورد بهداشت سکس-ابزار با شما سخن می گویم ولی باید اینجا اشاره کنم که ترشحات بابهشت نه تنها کثیف نیست بلکه بد بو نیز نمیباشد. اصلا استفاده کلمه ”بو“ درست نیست! من از شما می خواهم که کلماتی چون ”رایحه“ و یا ”عطر“ را بکار برید. هر زن عطر و رایحه مخصوص بخود را دارد که فقط مخصوص به اوست و نه هیچکس دیگر. حتی خون پریود هم بسیار تمیز است و بوی بد نمی دهد. اصطلاح ” پاک شدن!“ را بسیاری برای برای اتمام پریود استفاده می کنند و این نشان از طرز یک طرز فکر کاملا غلط است. ما چرا باید خون خود را نجس بدانیم؟! «نجاست» یک میم مذهبی است و ابداً دارای ما به ازاءِ عینی و بنابراین موثّر نیست. بعد از تمام این مقدمه چینیها، من می خواهم زنان و مخصوصا دختران را به کوتاه کردن و یا زدودن موهای سکس-ابزارشان، آنهم ترجیحاً در مقابل یک آینه، به یک دلیل مهم تشویق کنم و آن هم اینست که با این عمل می توانید با خودتان و مهمترین عضو بدنتان بیشتر آشنا شوید. فرصتی است که می توانیم به زیبا ترین، ظریف ترین، پیچده ترین و حساس ترین عضو بدنمان و سمبل زنانگی و ظرافتهای روحی و جسمیمان، نگاهی بکنیم و با این کار از خجالت و هراسمان بکاهیم. کوتاه کردن، مرتب کردن و زدودن موهای سکس-ابزار احساسات جدیدی را در شما بیدار می کند که ممکن است برای خیلی از ما نا آشنا باشد و ما خود به خود از وجود سکس ابزارمان، در نبود موهای بلند و کلفت آن، بیشتر آگاه خواهیم بود و راحتتر می توانیم رابطه ای جدید و اما لطیف با آن بر قرار کنیم.