اولین هتل اجتماعی در میلان ایتالیا احداث شد

نخستین هتل از طرح چهارگانه فضاهای دائمی مهمان پذیری درفضاهای متروکه و یا نازل شهری،  که توسط آرشیتکت معروف آلساندرو روسو طراحی و به تایید ارشیتکت معروف سیمون میشل رسیده بود، سرانجام از مرحله ایده به عمل رسید.
 
این طرح درواقع ایده و مفهوم جدیدی برای سبک‌های مهمان‌پذیری است که این نوع هتل‌های جدید تمام کلیشه‌های رایج در هتل‌های معمولی را در هم می‌شکند و نادیده می‌انگارد.
 
 استانداردهایی چون قسمت ویژه پذیرش، راه پله، لابی یا سرسرای هتل، بالابرها و راهرو‌های به سبک‌های مورد نظر ازجمله این کلیشه‌های معماری هستند که در این سبک جدید نادیده گرفته شده‌اند.
 
در این سبک جدید معماری اتاق‌های شخصی بر خیابان‌های شهر اشراف دارند و هر فضا دارای ورودی مستقیمی است که از طریق پنجره شخص را مستقیما به خیابان‌های شهر متصل می‌کند.
 
درها نیز با استفاده از روش‌های نوین الکترونیکی و با کلیدهای الفبایی کنترل می‌شوند که با کد خاصی که توسط مسافران و از طریق آن‌لاین رزو شده‌اند، قابل دسترسی هستند.

 
دراین هتل‌ها با دیوارهایی اوریب فضا به گونه‌ای است که گویی شهر خود وارد محیط شده و خصوصیات خود را به گونه‌ای معنا دار و به طور چشمگیری همزمان به فضای هتل و پیرامون شخص ساکن در اتاق سرایت می‌دهد به طوری که گویی اتاق خود تمام شهر و به عکس شهر تمام اتاق است.
 
الساندرو روسو خالق و طراح اصلی این مفهوم در معماری هتل‌های جدید شهری که در پروژه نوساری شهر تحت عنوان شهر @ خانه خیابانی شهرت دارد، می گوید: «وقتی شما به تنهایی به جایی سفر می‌کنید و در اتاق مثلا شماره 1032 در طبقه شانزدهم یک هتل هستید، اغلب دچار احساس انزوا و جداشدگی می‌شوید.»
 
وی افزود: «پروژه خانه خیابانی در شهر به عکس می‌کوشد با نمایش شهر با تمام سرعت و حرکت و نوری که قابل مشاهده است، میان شهر وتمام موجودیتش با افراد و سکنه آن ارتباط برقرار کند. این کار درست به همان نحوی انجام می‌شود که حضور افراد دور یک میز سبب آشنایی و دوستی افراد و مهمانان احتمالا می‌شود. درواقع با این طرح، تمام شهر با مسافر یا توریست در تمام دوران سفرش همراهی خواهد کرد.»
 
سیمون میشل طراح معماری داخلی نیز در همین زمینه گفت: «هنگامی که آلساندرو درباره این ایده و طرح تجاری واقعا مبتکرانه‌اش با من صحبت کرد این طرح برای من کاملا واضح و آشکار بود و طرح من برای معماری داخلی این پروژه با کنار گذاشتن کلیشه‌های مرسوم و مشهور در ساخت و فرم هتل‌ها شکل گرفت.»
 
وی افزود: «من طرحی با فضاهایی بی نهایت مهیج، کاربردی، درگیر کننده ارائه کردم که قادر باشد مظهر و نمودی از روش‌های جدید تفکر درباره دنیای مهمان‌پذیری باشد. راه نویی که بتواند تصور جدیدی از ارتباط متقابل میان اندازه و ظرفیت مهمان‌پذیری با خود شهر ارائه دهد.»
 
در این قبیل پروژه ها فضاهای باز ارتباطی کلان شهرها به عنوان راهروهایی از هتل ‌ها تلقی می‌شوند.