به گزارش پچ‌پچ، این ساختار در زیر پوست بازوی این مرد قرار گرفته و به مدت ۶ ماه ، بافت های بدن و رگهای خونی با این مواد سازگار شدند. اگرچه این گوش فاقد قوه شنوایی است، اما دارای حس بوده و به یکی از اجزای بدن وی تبدیل شده است. استارلک به شوخی می گوید: من همیشه حس می کردم چیزی در آستینم وول می خورد! با ما در شبکه خبری پچ پچ همراه باشید تا جزییات بیشتری در این مورد برایتان بگوییم.
استارلک می گوید: گوش سوم اکنون به بخشی از بازوی من تبدیل شده است، کاملا به بازوی من متصل شده و دارای رگهای خونی مختص خود است. واکنش مردم بهت، گیجی و کنجکاوی است، اما نمی توان انتظار داشت مردم جنبه هنری این پدیده را درک کنند.
استارلک تاکنون به دلیل گوش سوم مورد بررسی قرار نگرفته است. در آینده وی مایل است گوش سوم خود را به کمک برخی سلول ها سه بعدی کند. بعد از آن یک میکروفون که به کمک سیستم Wifi کار می کند، در درون گوش سوم قرار دهد. در صورت فعال بودن این میکروفون، مردم سرتاسر جهان می توانند به وی متصل شده و هرچه وی می شود، آنها نیز بشنوند.
استارلک ۴۵ ساله چنین توضیح می دهد: این گوش نقشی در شنوایی من ندارد. قبل از آن من دو گوش سالم برای شنیدن داشتم. بنابراین شما در هر نقطه از جهان که باشید و من نیز در هر نقطه از جهان که باشم، می توانید هر آنچه من با گوش های خود در حال شنیدن هستم، شما نیز بشنوید. اگر دکمه روشن خاموش هم داشته باشد که دیگر چه بهتر! این پروژه زمانی مطابق با رویاهای من خواهد بود که به صورت الکترونیکی قادر به تقویت آن باشیم. بنابراین اگر در محدوده wifi نباشم و یا آن را خاموش کرده باشم، در این صورت آفلاین خواهم بود. اما در حال حاضر هدف اصلی من این است که همیشه آنلاین باشم. استارلک هیچ مشکلی با پیوند تکنولوژی و فیزیولوژی انسانی ندارد. وی، صرف نظر از اینکه مدیریت آزمایشگاه آناتومی های جایگزین را بر عهده دارد، از بدن خود در بسیاری از آزمایش های عجیب بهره گرفته است. در واقع در شش ها، روده و معده وی دوربین هایی نصب شده است. وی دارای دست سوم نیز است که به کمک آن کارهای خود را انجام می دهد و جالب اینکه یکبار خود را به صورت برهنه با قلاب، از سقف نیز آویزان کرده بود! با این تفاسیر، داشتن گوش سوم پدیده ای عادی برای وی به شمار می رود!
وی می گوید : من به عنوان هنرمند اجرایی، به ایده های فرا انسانی یا انسان مکانیکی علاقه فراوانی دارم. در اصل انسان بودن تنها براساس ساختار زیستی بدن مشخص نمی شود؛ به عبارت دیگر می توان حتی به کمک تکنولوژی های متصل به آن یا تعبیه شده در درون بدن آن را تعیین کرد.
با توجه به دسترسی گسترده به اینترنت، این پدیده اهمیت مضاعفی پیدا می کند ... فرض کنید من بتوانم با گوش های فرد دیگری در نیویورک، شنیده های وی را بشنوم! فرض کنید من بتوانم با چشمان شخص دیگری در لندن، دیده های وی را ببینم!
استارلک کار خود را در سال ۱۹۹۶ با کارگذاری گوش جانشین (عاریتی) آغاز کرد. برای تهیه بودجه مورد نیاز و پیدا کردن دکترهایی که مایل به کمک کردن به وی بودند، حدود ۱۰ سال طول کشید. به اعتقاد استارلک، جامعه پزشکی بسیار محافظه کارانه عمل می کند. یعنی آنها فقط متمرکز به درمان بیماری ها و نه ساختن یک اندام سالم، مثلا یک گوش برای یک هنرمند سالم هستند. در هر صورت، وی سه جراح پلاستیک اروپایی که موافق با انجام این عمل بودند را پیدا مرد. یک کمپانی تولیدی در لندن نیز بخشی از هزینه های این جراحی را تقبل کرد.
این پزشکان در حال حاضر به دوستان صمیمی استارلک تبدیل شده اند. به گفته استارلک، اعضای خانواده وی نیز با وی همکاری کرده بودند. جامعه هنرمندان استرالیا اکنون قدردان عمل وی هستند. وی در ماه مارس از طرف انجمن استرالیا، بابت موفقیت بی سابقه در زمینه هنرهای عملی و نوظهور جایزه گرفت.
وی می گوید: گاهی اوقات انتقاداتی که به کارهای من وارد می شود، دور از انصاف هستند، چرا که به نظر من این انتقادات قادر به درک ارزش متون نظم، فسلفه و یا سایر فعالیت های هنری نیستند. اما در عین حال مشاهده می کنم برخی مردم عادی که حتی با هنرمندان زیادی هم مراوده ندارند، حسن نیت و خوش قلبی خود را نشان می دهند. چنین افرادی، فعالیت های من را هدر دادن وقت و پول نمی دانند، به نظر آنها این کار تخصص من است و همین به من انگیزه می دهد.
